Imágenes de páginas
PDF
EPUB

ARTÍCULO VII.

re

El Emperador y el Rey Católico prometen mutuamente, y se obligan, á la defensa y garantía cíproca de todos los Reynos y Estados actualmente, ó deben poseer en virtud del presente Tra

tado.

ARTICULUS VII.

Imperator et Rex Catholicus spondent mutuò, seseque obstringunt, ad defensionem seu guarantiam reciprocam omnium Regnorum et Provel que poseen vinciarum que quas actu possident, aut quorum possessio ad illos, vigore hujus Tractatus, pervenire debet. ARTICULUS VIII.

ARTÍCULO VIII.

y ca

Sus Magestades Imperial Católica executarán inmediatamente despues del cambio de las ratificaciones del presente Convenio todas da una de las condiciones que en él se contienen, y esto en el término de dos meses á mas tardar; y las ratificaciones se cambiarán en Londres en el espacio tambien de dos meses, que se han de contar desde el dia que se firmaren, ó antes si fuere posible: y luego despues de la prévia execucion de dichas condiciones, sus Ministros Plenipotenciarios que para ello nombraren, en el lugar del Congreso que acordaren entre sí quanto antes, ajustarán, y concluirán cada uno de por sí, los demás puntos de su paz particular por la mediacion de las tres Potencias contratan

tes.

Sua Majestas Casarea suaque Regia Catholica Majestas executioni mandabunt statim à commutatione ratificationum præsentium Conventionum omnes et singulas conditiones in iis comprehensas, idque intra spatium ad summum duorum mensium; instrumentaque ratificationum dictarum Conventionum commutabuntur Londini intra terminum duorum mensium; à die subscriptionis computandorum, aut citius, si fieri potest: qua conditionum executione prævie facta, eorum Ministri Plenipotentiarii ab is nominandi, in loco congressus, de quo inter se convenerint quanto citius, cætero pacis suæ particularis puncta singilatim sub mediatione trium partium compaciscentium component, atque definient.

E

[ocr errors]

Además se ha convenido: que en el Tratado particular de Paz, que se ha de ajustar entre el Emperador y el Rey de España, habrá una amnistía general para todas las personas de qualquier estado, condicion, dignidad, y sexô que fueren, asi eclesiásticos, como militares, y seglares, que hubiesen seguido el partido de la una ú de la otra Potencia durante la última guerra; por la qual amnistía será permitido á todas y á qualquiera de dichas personas reintegrarse en la plena posesion y goce de todos sus bienes, derechos, privilegios, honores, dignidades, é inmunidades, para gozarlas y disfrutarlas tan libremente como las gozaban antes de empezarse la última guerra, ó al tiempo que las dichas personas empezáron á abrazar el uno ú el otro partido; sin embargo de las confiscaciones, decretos, y sentencias dadas ó pronunciadas durante la guerra, las quales serán consideradas por nulas, y como no hechas. Además, en virtud de la dicha amnistía, todas y cada una de las referidas personas que hubicren seguido el uno ú el otro partido, tendrán accion y libertad para volverse á su patria, y gozar de sus bienes como si no hubiese habido

Conventum præterea fuit: quod in Tractatu Pacis inter Imperatorem et Regem Hispaniarum particulariter ineundæ concedetur amnéstia generalis pro omnibus personis, cujuscumque status, dignitatis, gradus, aut sexus sint, tam ecclesiasticis quam militaribus, politicis, et civilibus, quæ durante ultimo bello partes unius aut alterius secuta sunt, vigore cujus universis et singulis dictis personis permittetur licebitque recipere plenariam possessionem et usufructum suorum bonorum, jurium, privilegiorum, honorum, dignitatum, et immunitatum, iisque utentur, fruenturque aque liberè, ac si sub initium ultimi belli, vel quo tempore uni alterive parti cœperunt adhærere, gavisæ et fruita fuerunt; non obstantibus confiscationibus, arrestis, et sententiis sub bello factis, latis, aut pronuntiatis, quæ pro nullis et ceu non factis habebuntur. Insuper virtute ejusdem amnéstia, omnibus et singulis dictis personis, quæ unam alteramve partem secutæ sunt, fas liberumque erit repetere patriam suam, bonisque suis uti, frui, planè ac si bellum nullum intervenis

set, data eis omnimoda fa

cultate dicta bona sua, sive per se si præsentes sint, sive per procuratores si abes

tal guerra; con entera facultad de administrarlos y venderlos por sí mismos si se hallaren presentes, ó por apode-se à patria maluerint, admirado si prefiriesen vivir fuera de su patria, y disponer de ellos como tuvieren por conveniente, del mismo modo que podian hacerlo antes de principiarse la guerra.

CONDICIONES del Tratado que se ha de concluir entre su Magestad Imperial y el Rey de Sicilia.

ARTÍCULO I.

Habiendo reconocido toda

la Europa que la disposicion de la Sicilia que se hizo en favor de la Casa de Saboya por los Tratados de Utrecht, únicamente con motivo de asegurar la paz sin que el Rey de Sicilia pudiese alegar derecho alguno á este Reyno, lejos de contribuir al logro de este fin habia sido el principal obstáculo hasta hoy para que el Emperador entrase en ella, porque la separacion de los Reynos de Nápoles y de Sicilia, que han estado tan largo tiempo baxo de una misma dominacion con la denominacion comun de Dos Sicilias, es contraria no solamente á los intereses comunes de estos dos Reynos y á su mútua conservacion,

nistrandi eaque vendendi, aut de illis quocumque alio modo pro libitu suo disponendi, ad eum omninò modum quo, ante cœptum bellum, de iis disponere valuere.

CONDITIONUM Tractatus inter suam Majestatem Cæsaream et Regem Siciliæ

ARTICULUS I.

Postquam cessio Sicilie Domui Sabaudia per Tractatus Trajectenses, unica consolidande pacis causâ, nulloque Regis Sicilia in cam habito jure, facta, teste universa Europa, ad scopum illum assequendum adeò nihil contulerit, ut magnum potius obstaculum effecerit, quominùs Imperator eisdem Tractatibus accesserit, eo quod separatio Regnorum Neapolis et Siciliæ sub uno eodemque dominatu, vulgarique Utriusque Siciliæ appellatione, tam diu stare solita, non modo communibus utriusque Regni rationibus, mutuæque conservationi, verum etiam reliqua Italia quieti

sino tambien al reposo de lo restante de Italia, pudiendo dar orígen todos los dias á nuevos disturbios las antiguas comunicaciones y correspondencias entre ambas naciones, que no seria fácil cortar, y por la diversidad de los intereses de los diversos Soberanos que seria dificil conciliar; por tanto las Potencias que pusieron la primera mano en los Tratados de Utrecht, han considerado que seria conveniente, aunque sea sin el consentimiento de las partes interesadas, derogar aquel solo Artículo del Tratado de Utrecht concierne á la disposicion del Reyno de Sicilia, y no constituye una parte esencial del dicho Tratado, fundándose principalmente en que el presente Tratado recibirá su aumento y perfeccion con la renúncia del Emperador, y que con el trueque del Reyno

que

de Sicilia con el de Cerdeña se evitarian las guerras de que está amenazada la Italia si su Magestad Imperial recobrase por armas la Sicilia á que nunca ha renunciado, y que se halla con derecho de atacar despues que con la ocupacion de la Cerdeña se ha violado la neutralidad de Italia; y que al mismo tiempo se aseguraria al Rey de Sicilia un Estado cierto y permanente por medio

adversetur, novas in dies turbas paritura, dum vetus illa necessitudo et commercia inter utrumque populum neque tolli, neque diversorum Principum rationes tam facile conciliari se sinant; hinc est, quod Principes, qui Tractatibus Trajectensibus primam manum admovere, licere sibi, etiam citrà assensum eorum quorum interest existimarint, unum illum Tractatus Trajectensis Articulum, qui Regnum Sicilie spectat, neque aliquam ejus, adeo præcipuam partem facit, abrogare, is potissimum rationibus nixi, quod præsens Tractatus ab renuntiatione Cæsaris incrementum, complementumque suum recipiat, et quod per commutationem Regni Siciliæ cum Regno Sardinia impendentia Italiæ bella præverterentur, quando Imperator Siciliam, cui nunquam renuntiavit, armis, quod post fractam, occupata Sardinia, Italie neutralitatem, jure potest, repeteret: præterea quod Regi Sicilia beneficio Tractatus adeò solemnis cum sua Majestate Cæsarea, et à primis Europæ Principibus guarantigiati, certus permansurusque Status obtingeret. His tantis igitur rationibus per

de un Tratado tan solemne con su Magestad Imperial, y por la garantía de las principales Potencias de Europa. Fundados en tan poderosos motivos han convenido: que el Rey de Sicilia restituirá al Emperador la Isla y Reyno de Sicilia, con todas sus dependencias y anexos, en el estado en que hoy se hallan, luego despues del cambio de las ratificacianes del presente Tratado, ó dos meses despues á lo mas tarde, renunciando todos los derechos y pretensiones al dicho Reyno, por sí, sus herederos y succesores, varones y hembras, en favor de S. M. Imperial, sin cláusula de reversion á la Corona de España.

ARTÍCULO II.

[blocks in formation]

moti convenerunt: quod Rex Siciliæ, Insulam, Regnumque Sicilia, cum omnibus suis dependentiis et annexis, suæ Majestati Cæsarea, in eo quo nunc sunt statu, mox, vel ad summum, duos post menses à commutatione ratificationum præsentis Tractatus, restituet, renuntiatis Casari, ejusque hæredibus et successoribus, utriusque sexus, in dictum Regnum juribus, et actionibus quibuscumque, tam pro se quam pro suis hæredibus et successoribus, masculis et fœminis, sublata pœnitus ejus ad Coronam Hispania reversione.

ARTICULUS II.

Vicissim sua Majestas Casarea cedet Regi Sicilia Insulam Regnumque Sardinie, in eo quo illud à Rege Catholico receperit statu, renuntiabitque omnibus juribus et actionibus in dictum Regnum pro se, suis hæredibus, et successoribus utriusque sexûs, in favorem Regis Siciliæ ejusque hæredum et successorum, ad illud deinceps, cum titulo Regni, cunctisque regio axiomati annexis honoribus, perpetuò possidendum, prout Regnum Si,

F

« AnteriorContinuar »