Imágenes de páginas
PDF
EPUB

7

TRATADO DE PAZ ENTRE EL REY de España D. Felipe V, el Emperador de Alemania Cárlos VI, y el Sacro Romano Imperio: concluido en Viena á de junio de 1725; y ratificado por su Magestad Católica en San Ildefonso á 24 de julio

del mismo año.

EN EL NOMBRE DE LA SACROSANTA TRINIDAD, PADRE, HIJO,

S

Y ESPIRITU SANTO.

EA notorio á todos, y á cada uno de aquellos á quienes pertenece, ó puede en algun modo pertenecer. Como el Sacro Romano Imperio, juntamente con su Magestad Cesárea, hubiese tambien entrado en la guerra, que por la temprana muerte del Serenísimo Rey de las Españas Don Cárlos Segundo, se movió por casi toda la Europa sobre la succesion á sus Reynos: y como entre la mayor parte de las Potencias guerreantes se hubiese despues restablecido la paz, primeramente por el Tratado de Utrecht, despues por el de Baden, y últimamente por el que se concluyó en Londres el dia 2 de agosto. V. año de mil setecientos diez y ocho, y faltase únicamente que con el auxílio de Dios, en cuya mano estan los corazones de los Príncipes, se restableciese tam

N.

22 de julio S. V.

IN NOMINE SACROSANCTE TRINITATIS, PATRIS, ET FILII, ET SPIRITUS SANCTI.

Noru

OTUм sit omnibus et singulis quorum interest,aut quomodolibet interesse potest. Cùm bello, quod præmatura mors Serenissimi quondam Hispaniarum Regis Caroli II per universam ferè Europam super successione in ejus regna excitavit, tum Sacra Cæsarea Majestate, Sacrum quoque Romanum Imperium accesserit: pace porrò per Tractatus, in primis Trajectensem, deinde Badensem, tandem per eum qui Londini die 2 augusti .N. anno millesimo septingentesimo decimo octavo initus fuit, inter partes belligerantes majori ex parte reductâ, id unum superesset ut inspirante Deo, in cujus manu sunt corda Principum, pax quoque inter Sacram Majestatem Cæsareo Catholicam,et Sacrum Romanum Imperium ex una, Sacramque Majesta

22 julii S. V.

MMM

bien entre la Sacra Real Magestad Católica de una parte, y la Sacra Magestad Cesárea Católica y el Sacro Romano Imperio de la otra; y como el Tratado de Cambray, por los varios accidentes de las cosas, no haya podido llegar hasta ahora al deseado fin, y por esta razon el referido Rey de España, para concluir este gran negocio de la Paz con su Magestad Cesárea y el Sacro Romano Imperio, haya enviado á la Corte Imperial su Embaxador Extraordinario y Plenipotenciario, bastantemente autorizado, y su Sacra Magestad Cesárea Católica, por su sincero amor y cuidado de la comun salud de la Europa, haya dado prontos oidos á un asunto tan saludable como necesario al orbe christiano, y en su nombre Cesáreo, y en el del Sacro Romano Imperio en virtud de la plenipotencia de sus Estados del dia nueve de diciembre del año mil setecientos veinte y dos, haya nombrado y autorizado por sus Embaxadores Extraordinarios y Plenipotenciarios Cesáreos con suficiente comision y pleno poder de obrar, tratar, concluir, y firmar, á sus Consejeros íntimos de Estado; es á saber: al muy Excelso Príncipe del Sacro Romano Imperio Euge

tem Regio Catholicam ex altera parte restabiliretur,Tra ctatus verò Cameracensis ob varias rerum vicissitudines adoptatum finem deduci hucusque non potuerit, ideòque modò fatus Rex Hispaniarum, ad conficiendum magnum hoc cum Majestate Casarea Sacroque Romano Imperio pacis negotium, Legatum suum Extraordinarium et Plenipotentiarium Hispanicum sufficienter instructum ad aulam Imperialem misserit, et in hunc finem ac opus, orbi christiano tam salutiferum tamque necessarium, Sacra Casarea Majestas Catholica, pro sincero suo in communem Europæ salutem amore ac studio promptas mox aures præbuerit, atque suo Cæsareo, Sacrique Romani Imperii nomine in vim plenipotentiæ ac requisitionis Statuum Imperii de die 9 decembris anni 1722, Consiliarios suos Status intimos, Celsissimum nempe S. R. I.Principem Dominum Eugenium Sabaudia, et Pedemontium Ducem, Aurei Velleris Equitem, Consilii sui Aulico Bellici Præsidem, et Locumtenentem Generalem suum, ac S. I. Campi Mareschallum, Regnorumque ac Statuum suorum hæreditariorum per Italiam Vicarium Generalem; atque

nio de Saboya, y Duque del Piamonte, Caballero del Toyson de Oro, Presidente del Supremo Consejo de Guerra, su Teniente General, y Mariscal de Campo del S. I., y Vicario General de sus Reynos y Estados hereditarios en Italia; á los Ilustrísimos y Excelentísimos Señores Felipe Luis, Conde de Sinzendorff, Tesorero hereditario del S. R. I., Baron Libre en Ernstbrunn, Señor de las Dinastías de Gfoll, de la superior Selovitz, Porlitz, Sabor, Mülzig, Loos, Zaan, y Droskau, Burgrave en Rheyneck, Supremo Copero hereditario en la Austria sobre el Ens, Caballero del Toyson de Oro, Canciller Aulico de S. M. Cesárea en las Provincias Austriacas; á Gundacaro Tomás, Conde del S. R. I., y Señor de Starhemberg, de Schaumburg, y Waxemberg, Señor de las jurisdicciones de Eschelberg, Liechtenhaag, Rottenegg, Freystat, &c. Caballero del Toyson de Oro, y Supremo Mariscal hereditario de la Austria superior é inferior; Ernesto Federico, Conde de Windischgraz, del S. R. J., Baron Libre de Wallenstein; Señor de los dominios de S. Pedro en la Isla Rotenlotha, y Leopoldsdorff, Caballero del Toyson de Oro, y Presidente de su Consejo Imperial Aulico;

Illustrissimos et Excellentissimos Dominos Philippum Ludovicum, Comitem à Sinzendorff, S. R. I. Thesaurarium hæreditarium, Liberum Baronem in Ernstbrunn, Dominum Dinastiarum Gfoll, superioris Selovitz, Porlitz, Sabor, Mülzig, Looz, Zaan, et Drosckau; Burgravium in Rheineck, Supremum hæreditarium Pincernam in Austria ad Anasum, Aurei Velleris Equitem, Sacræ Cæsarea Majestatis Provinciarum Austriacarum Cancellarium Aulicum; Gundacarum Thomam S. R. I. Comitem, et Dominum Starhemberg in Schaumburg et Waxemberg, Dominum ditionum Eschelberg, Liechtenhaag, et Rottenegg, Freystat, &c. Aurei Velleris Equitem, Archiducatûs Austriæ superioris et inferioris Mareschallum hæreditarium Supremum; Ernestum Federicum S. R. I., Comitem de Windischgraz, Liberum Baronem de Wallenstein et in Valle, Dominum dominiorum Sancti Petri in Insula Rotenlotha, et Leopoldorff, Aurei Velleris Equitem, Consilii sui Imperialis Aulici Præsidem; et Federicum Carolum, Comitem Comitem à Schonborn, Bucheimb, Wolffthal, S. R. I. Dominum in Reichelsberg, et

y

y á Federico Cárlos, Conde de Schonborn, Bucheimb, Wolffsthal, Señor del S. R. I. en Reychelsberg, y Heppenheimb, &c. Vice Canciller Aulico del S. R. I.; asi como su Sacra Real Católica Magestad nombró y autorizó tambien con suficiente comision y pleno poder de obrar, tratar, concluir, y firmar, á su Embaxador Extraordinario el Ilustrísimo y Excelentísimo Señor Juan Guillermo, Baron de Ripperdá, Señor de Jensema, Engelenburgh, Poelgust, Koudekente, y Ferwert, Juez hereditario de Humsterlant, y de Campen. Por tanto, los referidos Señores Embaxadores Extraordinarios y Plenipotenciarios, despues de haber tenido algunas sesiones, y cambiado sus plenipotencias, convinieron en las capitulaciones y Artículos de Paz siguientes.

ARTÍCULO I.

Habrá una constante, universal, y perpétua Paz y verdadera amistad entre la Sacra Magestad Real y Católica, sus herederos, succesores, vasallos, y súbditos por una parte, y su Sacra Cesárea Católica Magestad, sus succesores, todo el S. R. I., y todos y cada uno de

Heppenheim, &c. Pro-Cancellarium Aulicum S. R. I.; tanquam Legatos suos Extraordinarios et Plenipotentiarios Cæsareos cum sufficien te mandato atque potentia plena agendi, tractandi, concludendi, signandique nominave. rit, ac instruxerit; prout sua Sacra Regia Catholica Majestas suum Hispanum Legatum Extraordinarium İllustrissimum et Excellentissimum Dominum Joannem Guillelmum, Baronem de Ripperda, Dominum de Jensema, Enghelenburg, Poelgust, Koudekente, et Ferwert, Judicem hæreditarium de Humsterlant, et de Campen: ideò præfati Domini Legati Extraordina rii et Plenipotentiarü, commutatis mandatorum tabulis, habitisque inter se colloquiis, in leges et Articulos alma pacis, qui sequuntur, convene

runt.

ARTICULUS I.

Pax sit constans, perpetua, et universalis, ac amicitia vera inter Sacram Casaream et Catholicam Majestatem, ejusque successores, totum Sacrum Romanum Im

perium, omnesque ejusdem ac singulos Electores, Principes, Status, et Ordines, vas

Electores, Príncipes, Estados, y Ordenes, vasallos, y súbditos de la otra parte, y se guardará y observará esta Paz tan sinceramente, que ninguna de las partes contratantes intente, con pretexto ó pretension alguna, cosa que pueda ser de perjuicio, dispendio, ó daño á la otra; ni pueda prestar auxîlio ni consejo, baxo de ningun nombre ni color que sea, á los que tal intentaren, ό procuraren causarla algun detrimento; ántes bien cada una promoverá seriamente el honor, utilidad, y conveniencia de la otra, no obstante qualesquiera pactos ó convenios, ajustados tal vez para lo contrario, de qualquiera manera y en qualquier tiempo que hayan sido hechos, ó puedan hacerse en lo venidero.

ARTÍCULO II.

Habrá de una y otra parte perpétua amnistía y olvido de todas las hostilidades, que durante la guerra, ó con ocasion de ella, se hubieren executado por los del uno ó del otro partido, de suerte que ni por esta razon, ni por otra causa ó pretexto alguno, se haga molestia el uno al otro, ni permita que se le haga directa

sallos, clientes, et subditos ex una, et Sacram Regiam Majestatem Catholicam, ejusque hæredes, successores, clientes, et subditos ab altera parte; eaque ita sincerè servetur et colatur, ut neutra pars in alterius injuriam, dispendium, vel detrimentum, sub qualicumque prætextu, vel prætensione, quidquam moliatur; aut molientibus, seu quodvis damnum inferre conantibus, consilium ullum vel auxilium, quocumque illud nomine aut colore eveniat, præstare possit aut debeat; sed potius utraque pars alterius honorem, utilitatem, ac commodum seriò promoveat, non obstantibus quibuslibet in contrarium fortè pactis vel fœderibus quando et quomodocumque factis, aut deinceps faciendis.

ARTICULUS II.

Sit perpetua utrinque amnestia et oblivio omnium eorum quæ ultrò citròque, durante bello, vel occasione belli, hostiliter acta sunt, ita ut nec eorum, nec ullius alterius rei causâ, alter alteri quicquam molestia directè vel indirectè, via facti, vel specie juris, uspiam inferat, aut inferri patia

NNN

« AnteriorContinuar »