Imágenes de páginas
PDF
EPUB

bonæ memoriæ magistro Britio subdiacono et nota- A synam assignatæ ut in usus suos et pauperum prorio nostro liberaliter contulerunt, deputare hospitalitatis usibus dignaremur,nos eorum precibus inclinati, discretioni vestræ per apostolica scripta mandamus quatenus cum per vicinitatem loci veritatem possitis super hoc plenius indagare, dictam Ecclesiam,si sine scandalo fieri poterit, auctoritate nostra hospitalitatis usibus, sublato appellationis obstaculo, applicetis, ministro ejusdem congrua sustentatione de ipsius proventibus reservata. Contradictores autem,si qui fuerint, per censuram ecclesiasticam appellatione posposita compescatis. Quod si non omnes iis exsequendis potueritis interesse, duo vestrum ea nihilominus exsequantur.

Datum Laterani, Idibus Decembris, anno tertio decimo.

CCIX.

MORINENSI EPISCOPO ET MORINENSI ET SANCTI AUDO-
MARI MORINENSIS DIOECESIS DECANIS.

De congrua portione danda capellanis.
(Laterani, xII Kal. Martii.)

Ex parte dilecti filii abbatis et conventus Sancti Bertini fuit nobis humiliter supplicatum ut cum quædam parochiales ecclesiæ ipsis fuerint in eleemo.

B

ventus cederent earumdem, et ipsæ ante paucos annos ita pauperes fuerint, quod ipsorum monasterium in eisdem servientibus necessaria ministrarit, et nunc, divina disponente clementia, frequentatione ac multiplicatione hominum valde sint in temporalibus augmentatæ, ipsos faceremus divitiarum esse participes qui fuerunt socii paupertatis. Cum igitur satis congruat rationi ut sint emolumenti participes qui oneris fuere consortes, discretioni vestræ per apostolica scripta mandamus quatenus earumde.n ecclesiarum facultatibus diligenter inspectis, secundum eas ipsarum servitoribus assignetis ad sustentationem eorum honestam et congruam sublato appellationis obstaculo portionem, ut reliquum ad usum prædictorum fratrum cedat et pauperum juxta desiderium et voluntatem illorum qui eis præfatas ecclesias contulerunt, contradictores per censuram ecclesiasticam, appellatione postposita, compescentes. Quod si non omnes, etc. tu, frater episcope,cum eorum altero ea nihilominus exsequaris.

Datum Laterani,xı Kal. Martii, pontificatus nostri anno tertio docimo.

APPENDIX LIBRI TERTII DECIMI.

CCX.

ARCHIEPISCOpo ravennatenti et suFFRAGANEIS EJUS.

Adversus Ottonem imperatorem.

(Laterani, IV Non. Martii.)

(157) Deo et vobis de imperatore conquerimur, qui beneficiorum nostrorum ingratus, et promissionum suarum oblitus, retribuit nobis mala pro bobis, odium pro dilectione, offensam pro gratia, injuriam pro honore, tanquam filius indevotus a persecutione piæ matris incœpit, quæ ipsum contra communem pene omnium voluntatem toto conamine studuit ad imperium sublimare,sicut vobis et aliis est plenissime manifestum, multis insultantibus nobis quod merito ea patimur,cum nos fecerimus gladium de quo graviter vulneramur. Sed insultatoribus nostris respondeat pro nobis Altissimus, qui puritatem animi nostri plene cognoscit, nec sine causa legitur de se ipso dixisse: Panitet me fecisse hominem (Gen. vi). Illudque debet ab omnibus iniquum et impium reputari quod ad occupandum regnum Siciliæ manus extendit, quod a nobis charissimus in Christo filius noster rex Fridericus illustris, orphanus et pupillus, obtinet ex successione materna, tanquam sibi nequaquam sufficiat quod ejus matrimonium injuste detinet occupatum, Quis ergo de cætero sibi credat aut quis de ipso confidat, quandoquidem nobis fidem non servat (157) Vide supra epist. 177, 193.

C qui, licet indigni, locum Christi tenemus in terris, qui tot et tanta sibi contulimus beneficia ? etc. Datum Laterani, iv Non. Martii, anno tertio decimo.

D

CCXI.

AUTISSIODORENSI EPISCOPO.

De erectione novarum parochiarum.
(Laterani, XIII Kal. Octobris.)

Solet annuere sedes apostolica piis votis et honestis petentium precibus favorem benevolum impertiri.Sane, sicut ex tua insinuatione recepimus, cum in tribus capellis quæ sunt apud burgum de Charitate unicus consueverit presbyter ministrare, ut multitudini populi ejusdem loci exhiberi possent commodius ecclesiastica sacramenta, maxime cum idem locus infectus dudum fuerit fermento hæreticæ pravitatis, (158 de tuo et prioris atque conventus de Charitate consensu exstitit constitutum ut in quacunque capellarum ipsarum sacerdos proprius ministraret, certis parochianis earum cuilibet assignatis. Nos igitur tuis precibus inclinati constitutum ipsum, sicut pie ac provide factum est, auctoritate apostolica confirmamus et præsentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostræ confirmationis infringere vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare præsumpserit, indignationem omni

(158) Vide lib. 11, epist. 63, 99, et lib. x, epist. 206.

potentis Dei et beatorum Petri et Pauli apostolorum A crescente multitudine plebis in tantum quod unius ejus se noverit incursurum.

Datum Laterani, xin Kal. Octobris, pontificatus nostri anno tertio decimo.

GUILLELMUS, Dei gratia Antissiodorensis episcopus, omnibus præsentes litteras inspecturis, in Domino salutem.

Universitatem vestram scire volumus quod cum villa de Charitate ab antiquo non habuisset nisi unicam parochialem ecclesiam, tanquam novella plantatio quæ paucos habebat inhabitatores, tandem

non sufficiebat ad eam regendam sollicitudo pastoris, de assensu et voluntate dilecti filii Gaufridi prioris et conventus ibidem constituimus tres parochiales ecclesias, scilicet ecclesiam beatæ Mariæ, ecclesiam Sancti Petri et ecclesiam Sancti Jacobi, salvo jure monachorum, videlicet ut id juris habeant in singulis trium quod habebant in una, tam ia præsentationibus personarum quam in aliis. Quod ut ratum sit et firmum, præsentem chartam fecimus sigillo nostro firmari.

Actum anno gratiæ 1209, iv Kal. Martii.

INNOCENTII III

ROMANI PONTIFICIS.

REGESTORUM SIVE EPISTOLARUM

LIBER DECIMUS QUARTUS.

PONTIFICATUS ANNO XIV, CHRISTI 1211.

I.
EPISCOPO BASILIENSI (159), ET DE LUZILA ET DE TAN-
NIBACH ABBATIBUS CISTERCIENSIS ORDINIS, CONSTAN-
TIENSIS (160) ET BASILIENSIS DIOECESUM.
Confirmat electionem præpositi Constantiensis.
(Laterani, vi Kal. Martii.)

B rus nuper electionem ipsam auctoritate peteret apostolica confirmari, præfatus A. quasdam causas proposuit, propter quas eamdem asseruit reprobandam; quia videlicet, electores ipsius Walteri non fuerant, juxta Ecclesiæ consuetudinem, in virtute obedientia requisiti, et quia idem Walterus erat ultimus in capitulo, et nondum integrum stipendium obtinebat, nec etiam ad dispensationem præposituræ videbatur idoneus, cum nondum domni suæ bene præpositus extitisset, et quoniam ad carnales preces episcopi fuerat nominatus ; item quia post appellationem ad nos interpositam ejus fuerat electio confirmata, et ipse ante confirmationem obtentam stallum (162) sibi præpositi usurpavit. Ad hæc autem ex ipsius Walteri fuit parte responsum quod, etsi canonici non fuerint adjurati, ex eo tamen ejus non debebat electio vitiari, quæ alias fuerat canonice celebrata. Sed nec id ei nocere debebat quod fuerat ultimus in capitulo, cum et inferiores loco, dummodo alias reputentur idonei, ad dignitates elegi non sit in sacris canonibus interdictum; maxime cum dictus W. illius ætatis (163) existat quæ in eo sufficeret si fuisset ad episcopatum electus; qui curam quoque rei familiaris provide habuisse ditit. 1. Ubi vide Cujacium.

Dilectus filius Walterus Constantiensis præpositus (161) nuper præposuit coram nobis quod Constantiensi præpositura vacante, cum ejusdem canonici ad celebrandam electionem præpositi convenissent, vota dividi contigit eorumdem, et tredecim ex præsentibus canonicis, quorum erant quinque presbyteri, ac tres diaconi, et quinque subdiaconi, eumdem Walterum concorditer eligentibus, sex alii, quorum unus erat decanus et presbyter, et quatuor subdiaconi, ac unus acolythus, vota sua in A. præ- C positum de Sindolvingen et Ecclesiæ supradictæ canonicum contulerunt, et subsequenter prædictus A. vocem ad nos appellationis emisit, ne venerabilis frater noster Constantiensis episcopus ad examinandam seu confirmandam electionem ipsius Walteri procederet inhibendo. Sed episcopus electionem ipsam, utpote a majori parte capituli celebratam, nihilominus confirmavit. Cum autem dictus Walte

(159) Basil., suffraganeo archiepiscopi Bizuntinensis.

(160) Constantiensis, provincialis archiepiscopi Moguntini.

(161) Præpositus, qui administrationi rerum temporalium incumbit ex antiqua decretali c. Salvator 1, q. 3, et primus ab episcopo censetur lib. 1 feud.,

(162) Stallum in choro et locum in capitulo c. Dilecto De præl. et dignit. Stella itaque legendum apud Petrum Vall. Sarn., c. 16, Hist. Albig., ubi Camuzatius perperam restituit perystilia, et Sorbinus in periphrasi Gallica ejusdem Historiæ, stabula vertit.

(163) Illius ætatis, triginta annorum ex concilio

gnoscitur, dum scholasticis studiis laudabiliter in- A tus, etc., ut supra lib. x111, epist. CLXXXIII, usque

sudavit. Nec preces ab episcopo memorato interpo. sitæ carnales sunt reputandæ, quas pro digno dignoscitur porrexisse. Propter appellationem etiam interpositam minime,videbatur confirmatio episcopi revocanda, cum id ei licere prima facie videretur, ex eo quod a majori et saniori (164) parte capituli eadem videbatur electio celebrata; cum in Lateranensi consilio inveniatur expressum ut nisi a paucioribus et inferioribus aliquid rationabiliter objectum fuerit et ostensum, semper appellatione remota prævaleat et suum consequatur effectum quod a majori et saniori parte capituli fuerit constitutum (165). Quinimo, etsi episcopus minus provide processisset, id eidem W. officere non debebat. Præterea, etsi processus episcopi foret per appellationem hujusmodi retractandus, eamdem tamen electio, utpote a majori et saniori parte capituli celebrata, a nobis confirmari debebat. His igitur et aliis intellectis quæ utraque pars proposuit coram nobis, de fratrum nostrorum consilio electionem de ipso W. celebratam duximus confirmandam, memorato A. super hoc silentium imponentes. Quocirca discretioni vestræ per apostolica scripta mandamus quatenus, quod a nobis est sententialiter diffinitum facialis per censuram ecclesiasticam firmiter observari, contradictores per censuram ecclesiasticam appellatione postposita compescentes. Quod si non omnes, etc., tu ea, frater episcope, cum eorum altero, etc.

Datum Laterani vi, Kal. Martii, pontificatus nostri anno quarto decimo.

II.

WALTERO (166) PRÆPOSITO CONSTANTIENSI. Super eodem.

(Datum, ut in alia.)

In nostra nuper proposuisti præsentia constitutus quod Constantiensi præpositura vacante, cum ejusdem canonici ad celebrandam electionem præpositi convenissent, vota dividi contigit eorumdem, et tredecim ex præsentibus canonicis, quorum erant qninque presbyteri, ac tres diaconi, et quinque subdiaconi, te concorditer ligentibus, etc., in eumdem fere modum ut in alia, usque silentium imponentes. Nulli ergo, etc., diffinitionis et confirmationis, etc., usque, incursurum.

Datum, ut in alia.

III.

ARCHIEPISCOPO TOLETANO ET TIRASONENSI, COLIM-
BRIENSI, ET ZAMORENSI EPISCOPIS.
De subsidio præstando regibus adversus Saracenos.
(Laterani, vIII, Kal. Martii.)
Significavit nobis dilectus filius F. primogeni-

Lateranensi c. 98, De pactis secundo, et c. Quicunque, distinct. 77, et c. Cum in cunctis De election., et § 2 ordinationis Blesensis.

(164) A majori et saniori, d. c. Constitutis et c. Dudum De elect., in quibus continentur decreta Innocentii nostri super electione præpositi, quæ eluci

B

C

exhortationibus inducere minime postponatis, monentes ex parte Dei et nostra subditos vestros, in remissionem eis omnium peccaminum injungendo, ut tam præfato primogenito regis Castellæ, etc. usque exsequendum. Cæterum ne ipsius F. laudabile propositum ab aliquo possit temere impediri, præsentium vobis auctoritate præcipiendo mandamus quatenus si forte aliquis regum Hispaniæ, cum quo prædictus rex Castellæ treugam vel pacem firmavit, tempore quo idem rex vel filius ejus Saracenos impugnant, ipsum præsumpserit violare, vos eum per censuram ecclesiasticam sublato appellationis obstaculo compescatis.

Datum Laterani, vini Kal. Martii, pontificatus nostri anno quarto decimo:

In hunc etiam fere modum scriptum est pro charissimo in Christo filio Petro illustri rege Aragonum quibusdam prælatis Hispaniæ.

IV.

ALDEFONSO ILLUSTRI REGI CASTELLE.

Super eodem.

(Laterani, vIII Kal. Martii.)

Cum personam tuam inter Christianissimos reges et catholicos principes specialis dilectionis prærogativa in Domino amplexemur, preces ac petitiones tuas, in quibus possumus, libenti animo exaudimus, et ad ea gratanter intendimus quæ serenitati regiæ novimus placere. Sane venientem ad apostolicam sedem dilectum filium Palentinum electum nuntium tuum, virum utique providum et honestum, benigne recepimus, et petitiones quas nobis ex parte tua porrexit libenti animo curavimus promovere. Super eo autem quod ex parte tua legatum requisivit a nobis ad partes Hispaniæ destinandum ad præsens propter tempora impacata nequivimus regiæ satisfacere voluntati : sed opportunitate accepta, petitioni regiæ, dante Domino, satisfiet. Nos vero, ne laudabile tuum et F. filii tui propositum valeat ab aliquibus aliquatenus impediri, venerabili fratri nostro archiepiscopo Toletano et Zamorensi, Tirasonensi et Colimbriensi episcopis nostris damus litteris in mandatis ut si quis regum Hispaniæ, cum quo treugam vel pacem firmasti, tempore quo tu vel filius tuus Saracenos impugnatis, ipsam præsumpserit violare, ipsi eum per censuram eccleD siasticam, sublato appellationis impedimento, compescant. Monemus igitur serenitatem regiam attentius et hortamur, quatenus in devotione nostra et sacrosanctæ Romanæ Ecclesiæ matris tuæ firmiter perseveres ; quia nos in his quæ a nobis secundum Deum duxeris postulanda, regia serenitati assensum apostolicum libenti animo impendemus.

dantur ex contextu hujus epistolæ. Vide infra epistolam 2.

(165) Cap. Cum in cunctis, De his quæ si a ma. par. Capit.

(166) Cod. Colbert., Woltero.

Datum Latereni, vIII Kal. Martii, pontificatus A ricii et Sancti Leodegarii ecclesias de Vico, cum nostri anno quarto decimo.

V.

F. PRIMOGENITO CHARISSIMI IN CHRISTO FILII NOSTRI
A. ILLUSTIS REGIS CASTELLE.

Super eodem.

(Laterani, vi Kal. Martii.)

Cum personam tuam inter Christianissimos principes speciali prærogativa in Domino amplexemur, preces ac petitiones tuas, in quibus possumus, libenti animo exaudimus, et ad ea gratanter intendimus quæ devotioni tuæ novimus complacere. Sane venientem ad apostolicam sedem, etc., ut in alia,usque promovere. Nos vero, ne laudabile tuum et patris tui propositum valeat ab aliquibus aliquatenus impediri,etc., usque Hispaniæ, cum quo idem pater tuus treugam vel pacem firmavit, tempore quo ipse vel tu Saracenos impugnatis, etc., usque compescant. Monemus igitur discretionem tuam,etc. ut in alia, usque postulanda,tibi assensum apostolicum libenti animo impendemus.

Datum Laterani, vin Kal. Martii, pontificatus nostri anno quarto decimo.

VI.

ABBATI ECCLESIÆ SANCTE CRUCIS SITE SUPER FLUVIUM
ANGLIÆ JUXTA OPPIDUM EJUSDEM NOMINIS, EJUSQUE
FRATRIBUS TAM PRÆSENTIBUS QUAM FUTURIS REGU-
LAREM VITAM PROFESSIS IN PERPETUUM.

De confirmatione privilegiorum.
(Laterani, vi Idus Martii.)

B

C

Quoties a nobis petitur quod religioni et honestati convenire dignoscitur, animo nos decet libenti concedere et petentium desideriis congruum suffragium impertiri. Eapropter, dilecti in Domino filii, vestris justis postulationibus clementer annuimus,et Sanctissimæ Crucis ecclesiam a bonæ memoriæ Isemberto quondam Pictaviensi episcopo et matre ejus Theberga ejusque fratribus Senebaldo et Manasse constructam, ad exemplar piæ recordationis Urbani papæ secundi prædecessoris nostri, cujus privilegium inspeximus, licet in parte corrosum, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus et præsentis scripti privilegio communimus. In primis siquidem statuentes ut ordo canonicus, qui secundum Deum et beati Augustini Regulam in eodem loco institutus esse disgnoscitur, perpetuis idem D temporibus inviolabiliter observetur. Præterea quas. cunque possessiones,quæcunque bona eadem ecclesia impræsentiarum juste ac canonice possidet,aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium, seu aliis justis modis, præstante Domino, poterit adipisci, firma vobis vestrisque successoribus et illibata permanennt. In quibus hæc propriis duximus exprimenda vocabulis: Locum ipsum in quo ecclesia ipsa sita est, cum omnibus pertinentiis suis,Sancti Martini, Beatæ Mariæ et Sancti Petri ecclesias in Anglia,cum omnibus pertinentiis suis;Sancti Mau

suis pertinentiis; ecclesiam Sancti Petri de Buxeria sitam super fluvium Gartimpa cum pertinentiis suis, Sancti Aniani de Rampeio, Sancti Martini de Tornum et de Izorio ecclesias sitas super fluvium Crosæ cum omnibus pertinentiis suis; Sancti Petri de Capella rubea et Sancti Petri de Longoprato ecclesias cum omnibus pertinentius suis, de ecclesia Sancti Nicolai de Letone septem solidos censuales Pictaviensis monetæ, in ecclesia Sanctæ Mariæ Magdalenæ de Ruffiaco decem solidos Andegavensis monetæ, in ecclesia Sancti Vincentii de Noum quinque solidos Andegavensis monetæ,decimas de campagnia Fontisterlandi, de Tornum,de Izorio et de Vico, decimas de Exodun, de Podio Ergnos, de Saleriis, de Lestap, de Closo Petri, de Cenius, et de Closo Samuelis de Thaeco, molendina de Tornum et de Beraut, grangias de Monte alto, de Berault, de Villena, de Bileteria, de Fontanis, de Rocha, et de Pereiro cum omnibus pertinentiis suis. Præpositum autem seu abbatem vel cujuslibet dispensationis ecclesiasticæ ministrum,nisi quem suæ professionis communis electio fratrum vel pars consilii sanioris secundum Deum et beati Augustini Regulam elegerit, vobis præferri auctoritate apostolica prohibemus. Decernimus ergo ut nulli omnino hominum liceat hanc præfatam Ecclesiam temere perturbare, etc., usque profutura, salva sedis apostolicæ auctoritate et diœcesani episcopi canonica justitia.Si qua igitur in futurum ecclesiastica, etc., usque subjaceat ultioni. Cunctis autem eidem loco sua jura, etc., usque inveniant. Amen.

Datum Laterani per manum Joannis Sanctæ Mariæ in Cosmidin diaconi cardinalis, S. R. E. cancellarii, vin Idus Martii, indictione XIV, Incarnationis Dominicæ anno 1210, pontificatus vero domini Innocentii papæ III, anno quartodecimo.

VII.

RAYNALDO BRANCALEONI SITINO.

Recipitur sub protectione beati Petri.

(Laterani, v Kal. Martii.)

Cum a nobis petitur quod justum est et honestum,tam vigor æquitatis quam ordo exigit rationis ut id per sollicitudinem officii nostri ad debitum perducatur effectum. Eapropter, dilecte in Domino fili, tuis justis precibus inclinati, personam tuam cum omnibus bonis quæ impræsentiarum rationaliter possides, aut in futurum justis modis, præstante Domino, poteris adipisci, sub beati Petri et nostra protectione suscipimus. Specialiter autem possessiones tuas, sicut eas juste possides et quiete, auctoritate tibi apostolica confirmamus et præsentis scripti patrocinio communimus. Nulli ergo, etc., protectionis et confirmationis, etc., usque incur

surum.

Datum Laterani,v Kal. Martii, pontificatus nostri anno quarto decirno.

VIII.

ILLUSTRI REGI PORTUGALENSI.

Redarguitur de quibusdam excessibus.

(Laterani, vii Kal. Martii.)

A serant fecisti bonis omnibus spoliari. Quare idem suam diœcesim sententiæ supposuit interdicti, et ne Bracarensis electus ipsam præsumeret relaxare, vocem ad nos appellationis emisit.

Quod cum ad tuam notitiam pervenisset, more solito quoslibet hujusmodi sententiam observantes et nolentes etiam celebrare mandasti rebus omnibus spoliari, illos tuos reputans inimicos et etiam proditores qui quemlibet illorum recipere attentarent. Postmodum vero præfatus electus ipsum,missis ei suis et tuis litteris de conductu, apud Bracaram evocavit, promittens quod ibidem ipsi et Ecclesiæ satisfaceres competenter.Qui cum ad ejus præsentiam accessisset,et dictus quæsivisset electus ab eo quare protulisset sententiam supradictam,idem innovans appellationem emissam, ei causas prædictas pro quibus hoc fecerat explicavit. Die vero sequenti electus a te cautione recepta, mandavit eidem ut dictam sententiam relaxaret: quod idem efficere noluit, præsertim cum nulla esset satisfactio de tot et tantis injuriis subsecuta, nec tu etiam ab incoeptis quiesceres, licet ipsam postmodum, pro eo quod clericos ad mandatum electi, qui eam relaxare volebat,celebrare nolentes coram propriis parentibus et amicis, ut asserebatur eidem, exoculari mandaveras, et crudelitates alias exerceri, ne punirentur insontes,ad tantum evitandum periculum relaxarit, in his et aliis damna plurima sustinens et gravamen; et, ut adderes afflictionem afflicto, eumdem pro gravaminibus ipsis volentem ad sedem apostolicam properare fecisti sub publica custodia detineri. Hæc autem de tua regali magnificentia non facile crederemus, nisi nuper quasdam nobis litteras indiscretione plenas et præsumptione non vacuas direxisses;quibus inter cætera quæ non sunt digna relatu, hæc nobis scribere præsumpsisti, quod cuilibet de te sinistra suggerenti aurem libenter apponere consuevimus, et coram omnibus contra te non erubescimus in verba prorumpere inhonesta. Quod nostram non illustrat providentiam,sed offuscat; quia sancti successores Petri non consueverunt inferre convicia, sed ea exemplo Christi cum patientia sustinere. Sane nullus principum, quantumlibet magnus, nisi forsan hæreticus aut tyrannus, tam irreverenter et arroganter nobis aut prædecessoribus nostris scribere attentavit, propter ejus D reverentiam et honorem cujus repræsentamus in apostolatu personam. Sed et illud quod in eisdem litteris subscripsisti non sapit catholicam puritatem, sed hæreticam videtur perfidiam exhalare: quod videlicet nullatenus in eis qui religionem simulant, et maxime in prælatis et clericis, melius potest frangi vel comminui simulacrum luxus atque superbiæ quam si eis nimia superabundantia temporalium, quam a te habent et patre tuo in regni tui ac successorum tuorum maximum præjudicium, subtrahantur, et filiis tuis ac regni defensoribus in

(167) Si te diligenter attenderes, ut deberes,quod cum ejus sponsam offendis qui te ad regni solium sublimavit, sponsi etiam indignationem incurris, ecclesias, quarum sponsus est Christus, vel ministros earum nullatenus aggravares, ne dum eas ancillare niteris et redigere sub tributo, ob ingratitudinis vitium Dominus in servitutem redigat regnum tuum, et in potestatem antiqui te tribuat exactoris; quia non oppressor esse debes, sed defensor potius earumdem, utpote qui ad malefactorum vindictam, laudem vero bonorum suscepisti gladium bajulandum. Verum, sicut ex litteris vene- B rabilis fratris nostri episcopi Colimbriensis accepimus, tu hæc prout convenit non attendens, nec saluti tuæ consulens et honori, omissa reverentia Redemptoris, te de rebus ecclesiasticis plus debito intromittens, ecclesias et ecclesiastica beneficia confers quibusvis personis et aufers, destituendo illos qui sunt canonice per dictum episcopum in ecclesiis suæ diœcesis instituti, ac per proprios homines proventus earum faciens occupari, balistarios, canes, aves et equos tuos in illis, quarum nulli vel pauci sunt redditus, introducis, ut ipsis provideatur de proventibus earumdem. Præterea clericos capi faciens et publicæ custodia mancipari, eos coram te et tuis judicibus sæcularibus litigare compellis, atque ipsos in exercitum tecum trahis,eisdem injurias et opprobria multa inferens et gravamen, et, quod sine dolore non dicimus, pro diro reputans nonnunquam augurio cum tibi vides religiosum aliquem vel clericum occurrentem. Cæterum in animæ tuæ periculum detinens pythonissam, excommunicatos defendis et usurarios atque Ecclesiæ inimicos, continentes viduas invitas hominibus tuis tradens, et liberos nihilominus deputans perpetuæ servituti, personas insuper ecclesiasticas a regno exire prohibes et intrare: et si forte illarum aliqua licentiam tenet exeundi, ne ad apostolicam sedem accedat prius præstat corporaliter juramentum, et si secus attentet agere, capitur, spoliatur, et publicæ custodia mancipatur, Quæ omnia dictus episcopus personaliter est expertus. Cum enim super his non immerito fueris redargutus ab eo, et monitus diligenter ut dimitteres pythonissam, quam quotidie consulebas, ita quod licet vocatus ob hoc ad te accedere noluisset, tu quærens malignandi occasionem in eum, dari tibi in quadam villula ecclesiæ suæ ab eo procurationem indebitam petiisti: quam cum præstare renuerit, sicuti nec debebat, tam suam quam canonicorum ejusdem loci domus dirui faciens, atque equitaturas eis proprias auferens, ecclesiam, quam jam pro magna parte spoliaveras, ei quæ reman

(167) Vide infra epist. 68, 60.

C

« AnteriorContinuar »