Imágenes de páginas
PDF
EPUB

1191.

ad ipsum Imperatorem pro promotione ipsius Walceri et Alberti Leodiensis Præpositi, à Comite Hanoniensi missus fuerat.

Domino verò Imperatore in obsidione illâ morante, Domina Constantia Imperatrix in civitate Salernâ in palatio suo morabatur; sed cives qui ei fidelitatem tanquam Dominæ suæ hæreditariæ fecerant, eam Tancredo nepoti ejus, facto injustè Regi Siciliæ, ejus accepto auro, inhonestè (a) tradiderunt ; undè Imperator nimio fuit affectus dolore; quam Tancredus cùm cam in Pannormo, quæ vulgariter Palerna dicitur, posuisset, cives eam admodum honorabant, tanquam Dominam suam hræeditariam, ita quod Tancredus de illâ satis compos non erat; quæ postca transacto anno uno vel ampliùs, Domino suo Imperatori restituta fuit.

Imperatoris de Leodiensi et Cameracensi episcopatibus promissa. Dominus Imperator et Scolarium Cameracensem et nuncium Comitis Hanoniensis benignissimè suscipiens, Scolario certissimè Episcopatum Cameracensem, et præposito Leodiensi Episcopatum Leodiensem per nuncium Comitis Hanoniensis promisit; et quia hoc nisi sub testimonio Principum Theutoniæ fieri non potcrat, et Theutoniæ Princeps aderat unus tantummodò, scilicct Patriarcha Aquileæ, investituras istas usque in Theutoniam oportuit differre; unde ipse Dominus Imperator et Scolario diem. constituit in Theutoniam, et per litteras et per nuncium Comitis Hanoniensis Præposito Leodiensi mandavit ut in Theutoniam ad ipsum accederet, accepturus ab eo Episco

(a) Inhonesto. Ms.

[ocr errors]

Pendant qu'Henri était devant Naples, l'impératrice Constance se tenait dans son palais à Salerne. Les habitants qui lui avaient juré fidélité comme à leur Dame héréditaire, gagnés par l'or de son neveu Tancrède, usurpateur du royaume de Sicile, la lui livrèrent traîtreusement, à la grandc douleur de Henri. Tancrède la fit transporter à Panorme, vulgairement nommée Palerme; mais les habitants lui rendaient grand honneur comme à leur Dame héréditaire. Peu assuré de la garder, il la rendit à son mari après un an environ.

Promesses de l'empereur pour les évéchés de Liège et de Cambrai. L'empereur accueillit très-bénignement l'écolâtre de Cambrai et l'envoyé du comte de Hainaut. Il promit positivement au premier l'évêché de Cambrai, au second l'évêché de Liége pour le prévôt. Mais la présence des princes allemands était nécessaire, et un seul, le Patriarche d'Aquilée, se trouvait là. Force fut donc de différer les investitures jusqu'au retour en Allemagne. Il y donna rendez-vous à l'écolâtre, et par lettres et par le clerc Gilbert invita le prévôt de Liége à venir l'y joindre, afin de recevoir l'évêché. En même temps il instruisit le comte de Hainaut, par lettres et par la bouche même de Gilbert, de ce qu'il avait promis à l'écolâtre et au prévôt, le remerciant de ses soins pour leur promotion.

1191.

patum Leodiensem, et per litteras et per ipsum Comitis Hanoniensis nuncium signficavit Comiti Hanoniensi promissiones factas super Episcopatibus et Præposito Leodiensi, et Scolario Cameracensi, grates eidem Comiti Hanoniensi referens quòd pro illorum promotione laborabat..

Privilegium de hæreditate Namurci sigillo imperiali aureo roboratur. Et quoniam Dominus Rex Romanorum antea novus factus erat Imperator, postea sæpedictus Comitis Hanoniensis nuncius effecit in illis partibus ubi Dominum Imperatorem Henricum invenit, scilicet apud Reatum civitatem, quòd privilegium quod ab ipso Domino Imperatore apud Augustam super bonis Comitis Namurcensis sigillo regio signatum habuerat, ibidem renovatum sub testimonio Principum tam Lumbardiæ quam et Apuliæ et Theutoniæ renovatum, et sigillo imperiali aureo roboratum, et ipsi Comiti transmissum fuit. Comiti etiam Hanoniensi mandavit Dominus Imperator quod super feodis Imperii quæ habuerat Comes Flandrensis nemini alii quam sibi suam gratiam adhiberet; quorum privilegiorum transcripta in subsequentibus invenientur (289).

Balduinus comes sigillum mutat. — Hic equidem Comes Hanoniensis sæpedictus, cùm ad Principatum Flandrensem pervenisset, qui primo sigillum habuerat à patre suo relictum, cujus inscriptio erat Balduini Comitis Hanoniensis, ex quo quamplures chartæ cum privilegiis ab ipso et à patre ejus fuerant signatæ, postea hoc fracto sigillo pro dignitate Namurcensi supercrescente, aliud habuit sigillum, cujus inscriptio fuit: Balduini Marchionis Namurcensis, et Comitis Hanoniensis. Isto sigillo non fracto sed recondito, quo multas etiam cum privilegiis firmaverat chartas, tertium habuit sigillum, cujus inscriptio fuit: Balduini Comitis

Le diplôme pour la succession de Namur est revêtu du sceau d'or impérial. - Et comme Henri, précédemment roi des Romains, venait d'être élu empereur, le susdit Gilbert s'employa là même où il l'avait rencontré, dans la ville de Riéti, à faire renouveler, en présence des princes de Lombardie, de Pouille et d'Allemagne, le diplôme relatif à la succession de Namur, diplôme délivré à Augsbourg sous le sceau royal, et qui fut renouvelé ici avec l'attache du sceau impérial en or, puis transmis au comte de Hainaut. L'empereur fit en outre savoir au comte sa résolution de n'accorder à nul autre qu'à lui son agrément pour les fiefs impériaux possédés par le comte de Flandre. On trouvera ces diplômes transcrits plus loin.

Le comte Bauduin change son sceau. Le comte de Hainaut usa premièrement du sceau laissé par son père, portant l'inscription: Bauduin, comte de Hainaut, et dont furent scellés maintes chartes et priviléges, émanés tant de son père que de lui. Il le brisa quand il se fut accru du titre de Namur, et en eut un autre avec l'inscription: Bauduin, marquis de Namur et comte de Hainaut. Ce second, employé à son tour au bas de nombreux diplômes, fut, lors de l'avènement au comté de Flandre, non pas brisé, mais mis de côté, et remplacé par un troisième où l'on lisait : Bauduin, comte de Flandre et de Hainaut, Marquis de

NÉM. T. XV.

3

1191.

Flandrensis et Hanoniensis, et Marchionis Namurcensis, quo multa innovavit et renovavit privilegia. Defunctâ autem Margareta ejus uxore, cùm Comitatus Flandrensis ad Balduinum filium ejus devenisset, sæpedictus Comes Hanoniensis secundum sigillum suum sibi reassumpsit, cujus inscriptio erat: Balduini, Marchionis Namurcensis, Comitis Hanoniensis, et hoc usque ad finem vitæ suæ utebatur, quo multa privilegia confirmavit, quibus Montensis, Melbodiensis, Sonegiensis, Condatensis, Altimontensis, Crispiniensis et Valencenensis, Alnensis, Broniensis et St-Dyonysii Ecclesiæ cum aliis multis gaudent (290).

Pactio de Mathildis dotalitio.-(*) Cùm grandis inter Balduinum Comitem Hanoniensem et Margharetam Comitissam uxorem ejus, justam Flandriæ hæredem, et Mathildem Comitissam Flandriæ, Philippi olim conjugem, controversia verteretur, Dominus Willelmus Remensis Archiepiscopus et Comiti Hanoniensi et Mathildi Comitissæ, quæ se Reginam nominabat, diem constituit mense Octobri apud Atrebatum, ut inter eos ibi vel judicium vel concordiam componeret. Post multas tamen contentiones, cùm ipsa Mathildis Comitissa totam Flandriam in dotalitio reclamaret, et è contra Comes Hanoniensis judicium requireret, proponens quod dotalitium aliud habere non debebat quam illud quod in nuptiis ei concessum fucrat ; tandem inter eos hujusmodi pax ordinata est quòd Comes Hanoniensis caput Flandriæ et Comitatum haberet, scilicet Brugas, Gandavum, Ipram, Curtracum, Aldenardam, Waisam, Alost, Geralmont, et feoda alia Imperii, scilicet villas quæ ministeria dicuntur,

(*) Jusqu'à contrario, p. 40, forme le chap. 54 du livre XVIII de J. de Guyse.

« AnteriorContinuar »