Si coram Lepidis malè vivitur? Effigies quò Tot bellatorum, si luditur alea pernox Ante Numantinos? si dormire incipis ortu Luciferi, quo signa duces et castra movebant ? Cur Allobrogicis et magnâ gaudeat arâ Natus in Herculeo Fabius lare, si cupidus, si Vanus et Euganeâ quantumvis mollior agnâ; Si tenerum attritus Catinensi pumice lumbumi Squalentes traducit avos, emptorque veneni Frangendâ miseram funestat imagine gentem ? Tota licèt veteres exornent undique ceræ Atria, nobilitas sola est atque unica virtus. Paullus, vel Cossus, vel Drusus, moribus esto: Hos ante effigies majorum pone tuorum: Præcedant ipsas illi, te consule, virgas.
Prima mihi debes animi bona. Sanctus haberi Justitiæque tenax factis dictisque mereris? Agnosco procerem. Salve, Gætulice, seu tu Silanus, quocunque alio de sanguine, rarus Civis et egregius patriæ contingis ovanti. Exclamare libet, populus quod clamat, Osiri Invento. Quis enim generosum dixerit hunc, qui Indignus genere, et præclaro nomine tantùm Insignis? Nanum cujusdam Atlanta vocamus, Æthiopem cycnum, pravam extortamque puellam Europen canibus pigris scabieque vetustâ Levibus, et siccæ lambentibus ora lucernæ, Nomen erit pardus, tigris, leo, si quid adhuc est, Quod fremat in terris violentiùs. Ergo cavebis, Et metues, ne tu sis Creticus aut Camerinus.
His ego quem monui? tecum est mihi sermo, Rubelli Blande. Tumes alto Drusorum stemmate, tanquam Feceris ipse aliquid, propter quod nobilis esses, Ut te conciperet, quæ sanguine fulget Iuli; Non quæ ventoso conducta sub aggere texit. Vos humiles, inquis, vulgi pars ultima nostri, Quorum nemo queat patriam monstrare parentis; Ast ego Cecropides. Vivas, et originis hujus Gaudia longa feras; tamen imâ plebe Quiritem Facundum invenies: solet hic defendere causas Nobilis indocti. Veniet de plebe togatâ, Qui juris nodos et legum ænigmata solvat. Hic petit Euphraten juvenis, domitique Batavi Custodes aquilas, armis industrius; at tu
Nil, nisi Cecropides, truncoque simillimus Hermæ. Nullo quippe alio vincis discrimine, quàm quòd
Illi marmoreum caput est, tua vivit imago.
Dic mihi, Teucrorum proles, animalia muta
Quis generosa putet, nisi fortia? nempe volucrem
Sic laudamus equum, facili cui plurima palma
Fervet, et exsultat rauco victoria Circo. Nobilis hic, quocunque venit de gramine, cujus Clara fuga ante alios, et primus in æquore pulvis: Sed venale pecus Corythæ, posteritas et
Hirpini, si rara jugo victoria sedit.
Nil ibi majorum respectus, gratia nulla Umbrarum dominos pretiis mutare jubentur
Exiguis, tritoque trahunt epirhedia collo Segnipedes, dignique molam versare Nepotis.
Ergo, ut miremur te, non tua, primùm aliquid da,
Quod possim titulis incidere præter honores, Quos illis damus et dedimus, quibus omnia debes. Hæc satis ad juvenem, quem nobis fama superbum Tradit, et inflatum, plenumque Nerone propinquo. Rarus enim fermè sensus communis in illâ Fortunâ. Sed te censeri laude tuorum,
Pontice, noluerim, sic ut nihil ipse futuræ
Laudis agas. Miserum est aliorum incumbere famæ, Ne collapsa ruant subductis tecta columnis. Stratus humi palmes viduas desiderat ulmos. Esto bonus miles, tutor bonus, arbiter idem Integer. Ambiguæ si quando citabere testis Incertæque rei; Phalaris licèt imperet, ut sis Falsus, et admoto dictet perjuria tauro, Summum crede nefas animam præferre pudori, Et propter vitam vivendi perdere causas. Dignus morte perit, cœnet licèt ostrea centum Gaurana, et Cosmi toto mergatur aëno. Exspectata diu tandem provincia quum te Rectorem accipiet, pone iræ fræna modumque, Pone et avaritiæ; miserere inopum sociorum. Ossa vides regum vacuis exsucta medullis. Respice, quid moneant leges, quid curia mandet, Præmia quanta bonos maneant, quàm fulmine justo Et Capito et Numitor ruerint, damnante senatu, Pirate Cilicum. Sed quid damnatio confert, Quum Pansa eripiat, quidquid tibi Natta reliquit? Præconem, Chærippe, tuis circumspice pannis, Jamque tace. Furor est, post omnia perdere naulum. Non idem gemitus olim, neque vulnus erat par
Damnorum, sociis florentibus et modò victis. Plena domus tunc omnis, et ingens stabat acervus Nummorum, Spartana chlamys, conchylia Coa, Et cum Parrhasii tabulis signisque Myronis Phidiacum vivebat ebur, nec non Polycleti Multus ubique labor: raræ sine Mentore mensæ. Indè Dolabella est atque hinc Antonius, indè Sacrilegus Verres : referebant navibus altis Occulta spolia, et plures de pace triumphos. Nunc sociis juga pauca boum, grex parvus equarum, Et pater armenti capto eripiatur agello; Ipsi deinde Lares, si quod spectabile signum,
Si quis in ædiculâ deus unicus. Hæc etenim sunt Pro summis: nam sunt hæc maxima. Despicias tu Forsitan imbelles Rhodios, unctamque Corinthon : Despicias meritò. Quid resinata juventus, Cruraque totius facient tibi levia gentis? Horrida vitanda est Hispania, Gallicus axis, Illyricumque latus: parce et messoribus illis, Qui saturant urbem, Circo scenæque vacantem. Quanta autem indè feres tam diræ præmia culpæ, Quum tenues nuper Marius discinxerit Afros? Curandum in primis, ne magna injuria fiat
Fortibus et miseris. Tollas licèt omne, quod usquam est, Auri atque argenti; scutum gladiumque relinques, Et jacula et galeam: spoliatis arma supersunt. Quod modò proposui, non est sententia: verùm Credite, me vobis folium recitare Sibyllæ. Si tibi sancta cohors comitum, si nemo tribunal Vendit Acersecomes, si nullum in conjuge crimen,
Nec per conventus et cuncta per oppida curvis Unguibus ire parat nummos raptura Celano: Tunc licet a Pico numeres genus; altaque si te Nomina delectant, omnem Titanida pugnam Inter majores ipsumque Promethea ponas : De quocunque voles proavum tibi sumito libro. Quòd si præcipitem rapit ambitio atque libido, Si frangis virgas sociorum in sanguine, si te Delectant hebetes lasso lictore secures; Incipit ipsorum contra te stare parentum Nobilitas, claramque facem præferre pudendis. Omne animi vitium tantò conspectius in se Crimen habet, quantò major, qui peccat, habetur. Quò mihi te solitum falsas signare tabellas In templis, quæ fecit avus, statuamque parentis Ante triumphalem? quò, si nocturnus adulter Tempora Santonico velas adoperta cucullo? Præter majorum cineres atque ossa volucri Carpento rapitur pinguis Damasippus, et ipse, Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul: Nocte quidem; sed luna videt, sed sidera testes Intendunt oculos. Finitum tempus honoris Quum fuerit, clarâ Damasippus luce flagellum Sumet, et occursum nunquam trepidabit amici Jam senis, ac virgâ prior annuet, atque maniplos Solvet, et infundet jumentis hordea lassis. Interea, dum lanatas torvumque juvencum More Numæ cædit Jovis ante altaria, jurat
Solam Eponam et facies olida ad præsepia pictas.
Sed quum pervigiles placet instaurare popinas ;
« AnteriorContinuar » |