Imágenes de páginas
PDF
EPUB
[ocr errors]

permanere possit. hanc cartulam conscribi jussimus.
omnesque nostros sucessores atque episcopos obsecra-
mus. ut sicuti sua velint. ita et hec nostra statuta salva et
inconcussa manere permittant. Si vero alia aliqua per-
sona hec violare temptaverit. auctoritate nobis a domino
collata excommunicatum et sub anathematis vinculo po-
situm se esse sciat
esse sciat. usque dum pœnitendo satisfaciat.
Quod si non fecerit. ante tribunal divine Majestatis co-
ram scilicet angelis rationem redditurus eterna damna-
tione ligatus permaneat.

Data est hec carta anno Incarnationis do-
mini. Dcccc. L. VI. indictione VII, XVII. Kl.
octobris.
ssimi Regis Ottonis XXII.

[ocr errors]
[ocr errors]

Anno vero Rodberti archiepiscopi xxv111j.

(Sig. 19.)

N° 15.

Kaiser Otto I. giebt einer gewissen Reginlind einige eigene Güter im Engersgau, in der Grafschaft Waltbrats (1). 29. April 959.

In nomine sancte et indiuidue trinitatis. Otto gratia Dei Rex. Notum sit omnibus fidelibus nostris presentibus scilicet et futuris. qualiter nos per interuentum Burghardi ducis cuidam matrone fidelique nostre Reginind uocate quasdam res nostre proprietatis in pago Engrisgowe in comitatu Waltbrati in loco qui dicitor Wid

(1) Vermuthlich schenkte Reginlind in der Folge diese Güter

dem Stift St. Florin in Koblenz; denn die Original-Urs kunde befand sich in des Stifts Archive. Der Engersgau, worin die Güter lagen, machte einen Theil des größern Niederlohngaues auf der rechten Rheinseite aus.

hergis cum omnibus ad eundem locum jure legitimeque pertinentibus edificiis. mancipiis . campis. pratis. pascuis. cultis et incultis. siluis. aquis. molendinis. vineis. et omnibus attinentiis in proprium donauimus jure perpetuo possidendas. et ei quicquid exinde libuerit faciendi. jussimus ei exinde hoc presens preceptum conscribi et annuli nostri impressione muniri. manuque propria subter signauimus. per quod uolumus ut a fidelibus nostris uerius credatur et firmiter obseruetur.

Signum domni Ottonis serenissimi Regis. Luidulfus cancellarius ad vicem Brunonis archi cancellarii recognoui.

Data 111. Kalendas may. anno dominice incarnationis DCCCC LVIIIj Indictione 1 regnante piissimo rege Ottone anno xx11j. Ac tum Hingilinheim feliciter.

N° 16.

Graf Hermann giebt dem St. Martins › Münster einen Weingarten

[blocks in formation]

In nomine sanctæ et individuæ trinitatis. Herimanus humilis comes. Notum esse volumus cunctis sanctæ Dei ecclesiæ fidelibus presentibus scilicet atque futuris. qualiter pro remedio animæ nostræ matris Rihuuare. quandam vineam sitam in confinio villæ nuncupate Eilba in Maginensi pago . fratribus Sancti Martini monasterio famulantibus nostrorum communi fidelium consilio pie donavimus. quatinus inibi servientibus ad communem maneat refectionem finetenus. si autem quod absit quisnam

nostrorum heredum vel aliquis ceterorum eandem abstrahere voluerit vineam. iram Dei et Sancti Martini inEt ut hec vinee traditio firmior Łaberetur. manu propria subtus firmavimus. manibusque fidelium laicorum inferius notatorum corroborandam dedidimus.

Signum Herimanni comitis qui hanc cartam fieri jussit.

S. Vdonis comitis (1). S. Bernhardi vice comitis. S. Raginboldi vice comitis. S. Sigebodi. S. Eulcoldi. S. Adalberti. S. Luithonis. S. Albani. S. Stephani. S. Foconis. S. Vuolferadi. S. Euerardi. S. Meginzonis. S. Ingramni.

Actum Ofdemodinge anno incarnationis domini Dcccc. LXIII indictione v. et in 1111. idvvm ivnii regnante Ottone regulo anno 11. ejusque patre imperium possidente feliciter in domino. Amen (2).

(1) Ubo war Graf des Maien-Gaues. (Urkunde von 964) (2) Ofdemodinge (Ochtendung), ein Caftell im Maien-Gaue, wo fich 666-671 Erzbischof Hildulf ron Trier aufges halten haben soll, nach der Chronik der Stiftung der Kas pelle Frauenkirchen, welche mit folgenden Worten anhebt: Divo Hildulpho Trevirorum archipresule illustrissimo in castello Ochthiningo residente facta est expeditio validissima quod passagium vocant in paganos Crucis Christi inimicos. Otto II. wird hier Regulus, Königlein, eigents lich Kronprinz, zu Lebzeiten seines Vaters genannt, der ihn im 3. 961, obgleich er damals noch sehr jung war, als König wählen ließ, und als Mitherrscher angenommen hatte.

N° 17.

Volpert und seine Gemahlin, Eg w ich, geben dem St. Martins-Müns fter im Mainfeld, eine Hube kandes zu Mercloch und Rüber. 29. April 964.

In nomine domini. Noverit omnium fidelium nostrorum industria. qualiter ego Volpertus. una cum consensu. ac petitione conjugis dilecte. Ecgeuuihe vocate. unum mansum ad Sancti Martini monasterium, et ad fratrum refectionem in proprium tradidimus. in locis cultis. et incultis. in curtilibus. in silvis. pratis. pascuis. rivis. et in omnibus ibidem legaliter aspicientibus. in villa que vocatur Mertilacha. in marca Mertilachoro. et in Ruveri (1) presentemque insuper tradicionis cartulam. scribere jussimus . ut nulla posteritatis nostre persona. eam frangere animo furenti presumat; siquis itaque deinceps quod non credimus istius affirmationis scripta que ob animarum remedia ob animarum remedia. debitorumque parentuum fieri decrevimus. violare. aut irrumpere presumpserit. iram omnipotentis Dei. ac predicti Sancti . in anima et corpore. perpetualiter teneat. Si talia furiosius non relinquat. Actum in pago Megonouelt vocato. ad monasterium Sancti Martini. in comitatu Vdoni. III. Kalend. mai. Publice coram testibus presentialiter denotatis. Volperto primum. qui hanc titulationis rem fieri jubebat. Vuolcuuino. Fridolo . Beriuuicho Ingramno Berniconi. Reginbaldo. Vuinleicho. Albrico. Trugero. Albrico. Vodelricho. Vollaico. Hardino . Albrico. Eingilboldo.

[ocr errors]
[ocr errors]

(1) Mertilacha, in Marca Mertilachoro et in Ruveri, in Mertloch, in Mertlocher Gemarkung, und zu übern.

Signum scriptoris qui istius veritatem libelli denotavit Alperti.

Anno incarnationis dominice DCCCC LXIIII indictione VII. regnante rege Ottone anno XVIII (2) feliciter amen.

No 18.

[ocr errors]

Erzbischof Heinrich von Trier, giebt der Martinskirche im Maiens Gaue · zwei Huben Landes in Mertloch, welche er von seinen Bajallen, Arnold und Sigobod, gegen andere in Sürsch und Küt tig, vertauschet hatte. 964.

In nomine domini nostri Ihesu Christi. Hec est commutatio quam dominus Heinricus archiepiscopus fecit cum Sigibidone et Arnoldo suis fidelibus in pago Maginensi de duobus mansis sue proprie ecclesie Treverice. Notum sit omnibus fidelibus nostris tam presentibus quam et futuris. qualiter eo Heinricus Dei gratia Trevirorum archiepiscopus. ad basilicam Sancti Martini confessoris Christi quæ Ambitiuum (1) vocatur. veniens. ab ejusdem loci fratribus maxima devotione postulatus sum. ut eo(2) Hier ist ein Irrthum des Urkundenschreibers, Albert, der statt bes XXVIIIten Regierungsjahres Otto's, irrthümlich bas XVIIIte angegeben hat.

(1) Da der Erzbischof die St. Martinskirche im Maien-Gaue ambitivum nennet, so scheinet sie diesen Namen von dem Ort selbst, wo fie lag, erhalten zu haben. Nach einer Urkunde von 761, bei Hontheim, hist. trev dipl. tom. I. pag 121, foll diese Kirche in pago Ambitivo, oder, nach Brower, annal. trev. libr. VII n. 197, in pago Ambitarino gelegen gewesen seyn. Beide Lesearten scheinen aber unrichtig, da das Worte Ambitivus keinen eigenen Gau bes zeichnete.

[ocr errors]
« AnteriorContinuar »