Imágenes de páginas
PDF
EPUB

33. Bruchstück eines Mildenfurther Nekrologiums.

[1193-1280].

Hdschr.: KaRA. München, Copialbuch des Klosters Waldsassen (aus Anfang des
XIV. Jahrh.) Fol. 178.

Druck: Meine Abhandlung über Arnold v. Quedlinburg in Ztschr. für Thüring.
Gesch. III, 4 S. 496 mit Erläuterung.

Notandum, quod isti subscripti sunt tumulati in ecclesia sancte Marie Mildevordensis:

Primo fundator ecclesie supra dicte III nonas Augusti, hoc est in invencione sancti Stephani 1), obiit dominus Heinricus advocatus de Wida appellatus Dives *).

VIII kalendas Octobris, hoc est tercia die [post] festum sancti Mauricii 3), obiit domina Berchta uxor eius comitissa de Tyrol, fundatrix ecclesie sepedicte 2).

Item v kalendas Iunii, hoc est quarta die post festum Urbani 1), obiit dominus Heinricus advocatus cognominatus de Groez 5).

Item i ydus Marcii, hoc est secunda die Gregorii ), obiit domina Ysengardis de Waldenberg uxor eius.

Item Ix kalendas Octobris, hoc est crastino Mauricii 7), obiit Heinricus senior advocatus de Wida appellatus Phepfersack.

Item XIII kalendas Octobris, hoc est quinta die post exaltacionem sancte crucis ), obiit domina Heylike de Hardeck comitissa uxor eius.

Item vi kalendas Decembris, hoc est in crastino Katherine 9), obiit dominus Heinricus senior advocatus de Wyda appellatus Rufus. Item nono kalendas Februarii, hoc est tercia die post festum Vincencii 10), obiit domina Yrmgardis comitissa de Dewin.

1

Item xv kalendas Octobris, hoc est tercia die post exaltacionem sancte crucis 11), obiit dominus Heinricus iunior advocatus de Wyda cognominatus de Orlamünde 12).

Isti suprascripti et multi progenitores istorum predictorum corpora sunt tumulati in loco supradicto.

34. Otto von Lobdeburg schenkt der Kirche zu Bamberg Güter in Husen, Sconungen, Otloeshusen, Barcdorf und Teienfeld in Gegenwart von Eberardo Merseburgensi episcopo, - Heinrico de Muchele, Roperto de Durne, Godfrido de Wineden, Heinrico de

1) Aug. 3.

2) Vor Ausgang d. Jahres 1209; vergl. m. Abh. a. a. O. 8. 448.
3) Sept. 24.
5) Nach 1240; vergl. m. Abh. a. a. O. S. 450.

6) März 13.

4) Mai 28.

7) Sept. 23. 8) Sept. 18.

[blocks in formation]

11) Sept. 17; nach dem Muster der vorhergehenden Datierungen wäre hier quarta die post exaltacionem sancte crucis zu erwarten.

12) Vor 1281 Sept. 11; vergl. m. Abh. a. a. O. S. 459.

Wida, Ecgehardo et Heinrico de Strazberg
nostra (des Kaisers) Salfelden.

-

in sollempni curia

Saalfeld, [vor 1194 März 18].

Druck: Mon. Boica XXIXa, 478 in der Bestätigung dieser Schenkung durch Kaiser
Heinrich d. d. Nürnberg, 1194 März 18; (Stumpf, Reichsk. No. 4656).

35. Bischof Berthold (II) von Naumburg schlichtet einen Streit zwischen dem Domstift Zeitz und dessen zinspflichtigen Dörfern über die Abgaben. Testes: Albertus abbas de Půzouwe ; nobiles comes Theodericus de Wizenvels, comes Meinerus de Werbene, Albertus de Drouzic, Herimannus de Tucherne, Heidenricus de Weda, Cunradus de Hainsberc, Erkenbertus de Tecwiz, Lupertus de Rubin; ministeriales Heinricus de Wida, Fridericus de Groutsch. Acta sunt hec anno incarnationis MCXCVI.

Hdschr.: Haus- u. Staats-Archiv Wien.

1196.

Druck: Archiv f. Oesterr. Geschichtsquell. Notizblatt I (1851) No. 2 S. 23 ff.;
Mitteil. des Gesch.- u. Altert.- Vereins des Osterlandes V S. 171.

36. Bischof Berthold von Naumburg bestätigt dem Kloster Bosau 2 Hufen in Kochau (Cochowe), die es von seinem Ministerialen Ernst de Silezne um 26 Mark Silber gekauft hat. Testes: Hartmannus maioris domus prepositus, nobiles Cunradus marchio, Th. comes, Albertus de Drewisk, Heidenricus de Weta, Heinricus de Salsiz; ministeriales imperii et nostri Heinricus de Wida, Heinricus et Otto fratres de Cedeliz, Tidericus et Heinricus fratres de Breitenbuch, Fridericus de Groiz etc. Actum anno domini MCXC [?], indictione quinta 1).

Druck: Leukfeld, Beschrbg. des Klosters Bosau S. 18;
Diplom. Tom. II, 436.

--

119*?

Schöttgen u. Kreysig

37. Heinrich der Ältere, Vogt von Weida, verleiht dem Kloster Volkenrode die Riethmühle zwischen Körner und Graba.

[1209-1238]*).

Hdschr.: HSA. Dresden, No. 162400, Orig. Perg.; das zerbrochene Siegel (Gemme
H. v. W.) hängt an grauer Schnur.
Aufschr.: Privilegium advocati de Wida super molendino, quod dicitur Retmole.
Druck: Schöttgen u. Kreysig, Diplom. et script. I, 773 (ohne Zeitbestimmung);

danach Forsch. z. dtsch. Gesch. Bd. IX S. 533 mit falschem Datum (c. 1270). Bemerk.: Die Urkunde ist nach Mitteilung des Herrn Archivrats Dr. Posse in Dresden von derselben Hand geschrieben, wie ein anderes Diplom des Klosters Volkenrode aus dem Jahre 1229.

1) Die Indiction ist falsch und müfste zu 1190 VIII heifsen; vergl. über die Urkd., Forsch. zur deutsch. Gesch. IX S. 536 Anm. 9 und 538 Anm. 3.

2) Herquet, Urkundenbuch der Stadt Mühlhausen (Geschichtsquell. d. Prov. Sachsen III) No. 76 verlegt die Urkunde, ohne Gründe anzugeben, in die Jahre 1209-1230. Vergl. über die Zeit meine Abhandl. a. a. O. S. 429 f.

Universis nobilibus et humilibus in Thuringia constitutis hoc scriptum inspecturis H[enricus] senior advocatus de Wida cum sincero affectu salutem in omnium salvatore. Ad noticiam vestram pervenire cupimus testificatione presencium, quod nos molendinum quoddam inter Kornre et Graba situm dictum Ritmule ex consensu militum illorum, qui illud a nobis in feodo habuerunt, ab ipsis nobis resignatum, claustro et ecclesie in Volcolderode contulimus propter deum et remedium animarum nostrarum necnon parentum nostrorum iure perpetuo usui fratrum profuturum. Sed eandem collationem nostram amicus noster camerarius de Můlehusen aliquo tempore inpediens, nunc autem divine miserationis et nostre parvitatis fretus consilio ab omni indebite exactionis lesione desiit impedire. Qua propter universitatem vestram monendam duximus et rogandam, ut, quicunque collacionis nostre eiusdem molendini irritatores forte amplius surrexerint, divine remunerationis intuitu et nostre peticionis instancia, ut desistant, commonitos habeatis, quia nos de donacione hac racionabiliter dicte ecclesie volumus prestare warandiam copiosam.

38. Heinrich, Vogt von Weida, und seine Brüder bestätigen dem von ihrem Vater gestiffteten Reglerkloster zu Mildenfurth die Schenkungen desselben und fügen neue hinzu1). 1209.

Hdschr.: GesA. Weimar, Reg. KK pag. 100 No. 45, 3 cc, Abschr. Pap. aus einem Actenconvolut betreff. eine Streitsache des Propstes Konrad von Mildenfurth für sein Kloster mit der Gemeinde Grofsfalka aus d. Jahren 1510–1513 (A.). HSA. Dresden, Abteil. III, Klöster u. Stifter 2 Lok. 8957, Abschr. Pap. des 18. Jahrh. (B.)

Druck: (Büchner), Erläutertes Vogtland S. 65 f. nach B; danach Longolius,
Sichere Nachrichten von Brandenbg. Culmbach II, 112.

In nomine sancte et individue trinitatis Henricus advocatus de Vida) fratresque eius omnibus Christi fidelibus tam presentibus quam futuris in perpetuum. Noverit omnis Christi fidelium universitas, quod Henricus b) de Vida) pie memorie pater noster concessione et benevolencia serenissimi domini Henrici) Romanorum imperatoris augusti victoris et regis Sicilie, necnon assensu et favore illustrissimi principis ace) domini Hermanni lantgravii Turingie et palatini Saxonie, auctoritate eciam venerabilis Numburgensis ecclesie episcopi Bertoldi ad honorem dei et beate matris eius perpetue virginis Marie1) in loco dicionis sue Mildenvorda") congregacionem instituit canonicorum secundum regulam beati Augustini episcopi et institutionem venerabilis Norberti archiepiscopi Magdeburgensis communem in) vitam professorum"), quatenus eorum) iugi servicio1) et oracionum d) Heinrici B. e) fehlt A. h) professoris B. i) in

a) Wyda A.

b) Heinricus A. f) beate virginis matris Marie B. iugo servitii B.

c) Wyda A.
g) Mildenforde B.

1) Vergl. No. 32.

instancia salus ipsius et matris nostre Berchte1) necnon et nostra domino deo eiusque sanctissime genitrici Marie commendetur animeque patris nostri et matris, sed et animabus nostri et cognatorum nostrorum hac devocione sua possit esse consuetum. Ad sustentacionem itaque dicte congregacionis parrochiam in Mildenvorde cum omnibus ei attinentibus, cuiuscunque condicionis mancipiis, ecclesiis, mansis, agris, silvis, pascuis, pratis, aquis, molendinis, piscacionibus ceterisque quibuslibet utilitatibus sancte Marie devotus) obtulit. Cui eciam postmodum superaddidit) subscripta bona, in slavica) villa Mildenvorde®) x mansos, quorum summa cum novalibus attinentibus xx mansis equatur, in villa Dobratitz vir mansos, Untitz x mansos, prope villam Schoneberg silva, que vulgo Forst') dicitur, et aliam eodem nomine nuncupatam adiacentem Burkarstorffs) et piscacionem in Vida) a fluvio Elstra usque ad vadum versus villam Dobratitz '). Devocioni itaque patris nostri cooperatores esse cupientes ad*) largiorem sustentacionem fratrum et augmentum iam dicte ecclesie bona subscripta sive empcione comparata sive') largicione collata beate Marie semper) virgini eique inibi") servientibus promptissima voluntate contulimus, et ne in posterum hoc nostre devocionis factum infringere quis valeat, impressione sigilli nostri et testimonio honestorum virorum communire studuimus. Sunt autem hec: Kumule") v mansi, Wittigendorff") unus mansus, Stenszdorf") III mansi, Diberstorf) VII mansi, ante civitatem Vida II molendina, Burgkardistorff I mansi'), Sifredestorff) I mansus, Rigenawe1) I mansus, Dobratitz allodium") domini Bertoldi et omnia ei attinencia, in eadem villa insuper omnia fratri eius Heydenreiko attinencia et unus mansus fratris eorum) Friderici in eadem villa, in Wolfersferthe") v mansi et quatuor aree et unum molendinum, in villa Mildenvorde1) unus mansus cum novalibus domini Wolverammi et unus mansus Echelheri) cum suis novalibus, in villa Cronschwitz III mansi, Luppoldestorff') ш mansi, Valgkawe aa) duo mansi, Schwirschin bb) II mansi, decimam in Kobelnn ee) allodio dd) integraliter, decimam in Wolfe[r]szferthee), de allodio decimam Roselmanstorff"), Ribi) a Meynhero emptih) XII iugera, a Bertoldo Ricimanno") circa quinquaginta, a Christiano empti circa octo, Wartenberg tres mansi, Trachinsdorff**k) Vi mansi, pars nemoris prope Graitz") quatuordecim iugera in Czossen mm) et duo curie in civitate Vida ""). Anno dominice incarnacionis millesimo ducentesimo nono acta sunt hec anno Ottonis regis imperii

a) Bergte B. b) devotis B. c) addidit B. vorde B. f) Furst A. g) Burgkhardistorff A. k) et B. 1) sine B. m) fehlt B. n) Sckumile B.

d) schlavisca A. e) Mildeh) Wyda A. i) Dobratim A. o) Wittichendorf B. p) Stenesdorff B. q) Dibesztorff A. r) Von ante bis II mansi fehlt. B. s) Siversdorff B. t) Richnow B. u) fehlt B. v) eius B. w) Wolferfert B. x) Mildenforte A. y) Echelleri B. z) Lupoldistorff B. aa) Falcovie B. bb) Swirtzschen B. beln B. dd) fehlt B. ee) Wolfferfert B. ff) Rosenmansdorff B. hh) fehlt A. ii) Ritzenmando A. kk) Trachendorff B. 11) Greitz. sen B. nn) Wyda A.

cc) Kögg) Rubi. mm) Tos

primo, Engelhardi Numbergensis episcopi ordinacionis anno tercio. Huius rei testes sunt Henricus advocatus de Straszberg, Erkenbertus, Willebrandus, Gotfridus ), Diepoldus) in Gera, Bruno, Volradus, Henricus, Gerungus in Groytz, Bernhardus, Dithmarus, Waltherus, Hermannus, Cunradus ) in Vida, Fridericus Krafft, Ulricus, Cunradus, Svitgerus) Vol[c]winus, Dipoldus ), Poppo'), Henricus de Kokeritz, Bertoldus de Tributz, Albertus de Nuecynn"), Gerhardus de Lubschitz, Henricus de Ronneberg, Sigehardus scriptor advocati, Hellvicus") plebanus de Ronneberg.

Mementote magistri Burchardi, qui fecit hoc opus.

MCXCIII') fundata est ecclesia M.*)

39. K. Otto und Markgraf Dietrich von Meifsen schliefsen ein Bündnis gegen des ersteren Feinde, wofür der Kaiser das Königreich Böhmen an des Markgrafen Enkel Wratislaw zu geben verspricht. Et hoc pro eo (den Kaiser) et de eius voluntate et mandato promiserunt data fide et iuraverunt frater eius Henricus] palatinus comes Rheni, Albertus de Arnistein et Gerhardus burggravius de Liznic, Albertus burggravius de Aldenburc, Gunzcelinus dapifer, Henricus de Coldiz, Henricus de Widha, Henricus de Drakinvelz, Henricus de Crematzowe, Hermannus de Schoneburc. Actum apud Frankinvurt, anno dominicae incarnationis 1212; 13 kalendas Aprilis, indictione 15. Frankfurt, 1212 März 20. Menken, script. rer. Germ. III, 1030/31; p. 218; (Böhmer, Reg. No. 3037).

Druck: Origg. Guelf. T. III p. 807;
danach Monum. Germ. Leges II

-

40. K. Friedrich eignet dem Marienkloster auf dem Berge bei Altenburg die Bartholomei-Kirche daselbst zu und bestätigt ihm die Kirche von Treben (Trevene) mit einer Mühle und einer Fuhr trocknen Holzes aus dem Forste Wilin. Testes: Albertus Magdeburgensis ecclesie archiepiscopus, Engelhardus Nuenburgensis episcopus, Hermannus landgravius Thuringie, Diodericus marchio Misnensis et Orientalis, Otto dux Meranie, Albertus comes de Everstein, Adolphus comes de Schowenburc, Burchardus comes de Mannesfelt, Heinricus comes de Svarzburc, Albertus de Drouzk, Rudolfus de Berlesteten, Heinricus advocatus de Wida, Albertus burcgravius de Altenburc, Heinricus advocatus de Strazburc et alii plures. Acta sunt hec anno domini

a) Gothofridus A. b) Leupoldus B. c) Conradus B. Schmickerus B. e) Lipoldus B. f) Papa B. g) Nibern B. i) MCXLIII B. k) Die ganze Unterschrift von mementote fehlt A.

d) Svitkerus A, h) Heinricus B.

« AnteriorContinuar »