venerabilis abbas, ad nostram accedentes mansuetudinem, deprecati sunt, ut, in nostre mercedis augmentum semperque virginis intemeratę genitricis Marię emolumentum, Ingelvino, venerabili Parisiacensis urbis episcopo, et suę ecclesie, que est in honore sanctę Marię matris Domini ędificata, per nostrum denuo preceptum, patris nostri imitantes liberalitatem, abbatiam Sancti Eligii, que est infra muros Parisii civitatis, ad jus ecclesiasticum habendam et ab ipso et ab omnibus successoribus suis eternaliter possidendam reconderemus. Quorum precationibus adquiescentes, et libentius id concessimus quo nostrę utilitati amplius profuturum perspeximus. Sed et jam dictus venerabilis episcopus Ingilvinus deprecatus est, ut, ex ipsa abbatia quandam villulam que vocatur Gentiliacus, cum ecclesia et omnibus ad eandem villulam pertinentibus, memoratę suę matri ecclesię, ad luminaria, per hoc ipsum nostrę auctoritatis preceptum, perpetualiter habendam concederemus; cujus etiam preces spernere noluimus. Unde, ob Domini nostri Jhesu Christi sueque genitricis amorem, nostrę concessionis iterum fieri preceptum et jam dicto Ingilvino, venerabili episcopo, atque suę matri ecclesię dari jussimus, per quod supradictam abbatiam cum omnium suarum rerum integritate, tam ipse quam et omnes post eum futuri pontifices libere teneant, sicut a genitore nostro institutum est, et more ecclesiastico perhenniter possideant; eo scilicet ordine sicut et alias res que eidem matri ecclesię concessę habentur. Verum pręfatam villulam Gentiliacum proprie ad luminaria jugiter teneat. Quam volumus ut nullus episcoporum per accedentia tempora ad suam proprietatem detentet, aut alicui dare presumat, sed tantum ad luminaria deserviat, eo siquidem pacto, ut diem a Domino nobis concesse unctionis, quę est vi idus decembris, et diem nostri futuri obitus presul memoratus atque sui successores, sub continua orationum missarumque assiduitate, cum omni clero sibi commisso, celebret, et refectiones in jam dictis diebus in utraque congregatione studiosissime peragantur. Ceterum, pro presenti utriusque ecclesię emolumento, a nobis restabilito, omnis pręsul pro nobis, conjuge et prole, regnique statu Domini misericordiam indesinenter exorare procuret. Et ut hec nostrę denuo reconfirmationis auctoritas per omnia tempora inviolabiliter conservetur, manu propria subterfirmavimus et anulo nostro insigniri jussimus. Wlfardus I notarius, ad vicem Gozlini, recognovit et subscripsit preceptum hujus exemplarię. Datum ш nonas aprilis, indict. x1, anno i regni domini Hludovici, gloriosissimi regis. Actum Parisius civitate, in Dei nomine feliciter, amen. XIX. Exemplar de omnibus rebus ecclesię Sanctę Marię Parisiacę sedis'. In nomine Domini Dei et Salvatoris nostri Jhesu Christi, Hludovicus, divina ordinante providentia, imperator augustus. Si petitionibus, etc. Proinde notum sit omnibus fidelibus sanctę Dei Ecclesię et nostris, presentibus scilicet et futuris, quia vir venerabilis Inchadus, Parisiacę urbis ecclesię episcopus, detulit serenitati nostrę quandam auctoritatem, quod domnus et genitor noster bone memorię Karolus, gloriosissimus imperator, ad petitionem predecessoris sui Erchenradi, ipsius civitatis episcopi, fieri jussit; in qua continebatur insertum quod, per incuriam et negligentiam custodum ipsius ecclesię, strumenta cartarum exusta vel concremata sive perdita fuissent, per que scilicet quod plures nobiles viri, pro remedio animę suę, res et mancipia ad ipsam delegaverant ecclesiam, et quod idem genitor nostri per eandem confirmasset auctoritatem, ut res et mancipia que in eisdem instrumentis inserta fuerant, et unde predicta ecclesia eo tempore legibus vestita erat, jure ecclesiastico, secure et quiete rectores ipsius ecclesię futuris temporibus tenerent atque possiderent. Peciit etiam predictus Inchadus serenitatem nostram, ut, pro mercedis nostrę augmento et firmitatis studio, eidem ecclesię, more paterno, nostram auctoritatem super hoc negotio fieri juberemus, per quam modernis et futuris temporibus res et mancipia que per prefata strumenta cartarum eidem traditę fuerant ecclesię firmiter, quiete ac secure a prelatis ipsius ecclesię haberentur vel possiderentur. Nos itaque, inspecta eadem auctoritate domni et genitoris nostri, libuit nobis ejusdem venerabilis viri petitionibus adsensum prebere et paternę auctoritati hanc quoque nostram jungere auctoritatem. Precipimus ærgo atque jubemus ut omnes res et mancipia que ex liberalitate eidem collate fuerunt ecclesię nostris et futuris temporibus, per 'Edit. apud Baluz., Capitul., col. 1419; D. Bouquet, t. VI, p. 522; Felibien., Hist. de Paris, t. V, p. 596, etc. 29 oct. 820. 1119. hanc nostram auctoritatem, rectores ipsius ecclesie, absque ullius inquietudine vel injusta interpellatione, quiete et secure habere vel possidere valeant. Quod si forte super eisdem rebus ante prędictam exustionem a prelatis ipsius ecclesię jure possessis questio orta fuerit, ut pro eis legaliter in foro disceptari necesse sit, ita per hanc nostram auctoritatem eisdem res et mancipia ipsius ecclesię defendantur, sicuti per eadem strumenta, si igni absumpta non fuissent, legibus defendi poterant. Hẹc vero auctoritas, ut firmior in Dei nomine habeatur, et a fidelibus sancte Dei Ecclesię et nostris diligentius conservetur, manu propria subterfirmavimus et anuli nostri impressione signari jussimus. Signum Hludovici, piissimi imperatoris. Durandus diaconus, ad vicem Fridugisi, recognovit. Data ш kl. novembris, anno, Christo propicio, vii imperii domni Ludovici imperatoris. Actum Carisiaco palatio publiciter, in Dei nomine, amen. XX. De domo Silvanectensis episcopi et domo Algrini. De claustri immunitate usque ad fluvium Secane'. In Christi nomine. Ego Lucdovicus, Dei miserante providentia, Francorum rex. Cum, juxta sacratissimarum legum instituta, etc. Noverint igitur omnes, tam presentes quam futuri, quoniam domnus Gerbertus Parisiorum episcopus, domnusque Stephanus, cancellarius noster et Parisiensis ecclesię archidiaconus, serenitatis nostrę presentiam adierunt, ac domni Karoli, predecessoris nostri, gloriosi Francorum regis, de immunitate et confirmatione claustri Parisiensis ecclesię pręceptum celsitudini nostrę obtulerunt, humili petitione deprecantes, quatenus et illud auctoritate regia confirmaremus, et ad sanctę Dei genitricis honorem et exaltationem eidem claustro et ipsius libertati aliquid ex nostra parte superadderemus. Nos vero, humilem et congruam eorum petitionem indignum repellere judicantes, preceptum claustri et canonicorum libertatem, a predecessoribus nostris et a predicto Karolo rege collatam et confirmatam, in perpetuum confirmavimus, et ut ex liberalitatis nostre munificentia benignius ageremus, domos Huberti Silvanectensis 'Edit. apud Dubois, Hist. Eccles. Paris., t. II, p. 24, et in Gall. Christ., t. VII, instr., col. 48, ex magno Pastorali. et Algrini Stampensis ejusdem ecclesię canonicorum, quę antea de XXI. Pręceptum Steovillę. In nomine sanctę et individuę Trinitatis. Ego Lugdovicus, Dei gratia Francorum rex, notum fieri volo cunctis fidelibus, tam futuris quam et instantibus, quod Guido de Firmitate et uxor ejus Adelaida, pro remedio animarum suarum, omnes consuetudines justas vel injustas quas habebant in tota terra Steoville et Boschet et Alben, et guarennam et viatoriam, cum vineis que sunt in supradicta villa Boschet, ecclesię Sanctę Marię Parisiensi dederunt. Nos autem eorum donum et volumus et approbamus, et, quantum ad regiam pertinet majestatem, auctoritate nostra in perpetuum confirmamus. Quod, ne valeat oblivione deleri, scripto commendavimus, et, ne possit a posteris infirmari, sigilli nostri actoritate et nominis nostri karactere subterfirmavimus. Actum Parisius publice, anno incarnati Verbi мcxx° 1°, regni nostri xo, Adelaidis regine viro. Astantibus in palacio nostro quorum nomina subtitulata sunt et signa. S. Stephani dapiferi. S. Gisleberti buticularii. S. Hugonis constabularii. In inferiore codicis ora legitur: Originale habemus. 1121. 1123. 1123. S. Guidonis camerarii. (Monogr.) Data per manum Stephani cancellarii. XXII. Clausus vinearum de Ybriaco. In nomine sanctę et individuę Trinitatis, amen. Ego Lugdovicus, Dei dispensante misericordia, in regem Francorum sublimatus, notum fieri volo cunctis fidelibus, tam futuris quam et instantibus, quod clausum vinearum de Ivriaco, cum torculari et domo, cum omnibus appendiciis, que Girbertus, venerabilis Parisiorum episcopus, habuit et possedit, Deo et Beatę Marię Parisiensis ecclesię et ejusdem ecclesię capitulo ita jure perpetuo habendum et possidendum concedimus, ut nullus episcopus, nulla quelibet persona ibi quicquam amplius habeat, vel ibi aliquid ulterius requirat; sed in potestate decani et capituli habeatur. Quod vel clausum illud, cum torculari et domo et cum omnibus, ut diximus, appendiciis, in manu capituli retineatur, vel cuilibet ejusdem ecclesię canonico, in vita illius ab eo possidendum et post mortem illius ad capitulum rediturum, ab eodem capitulo canonice pręstetur. Omnibus etiam innotescere volumus, quod similiter predicti capellam episcopi, cum omnibus ad eam pertinentibus, predicto capitulo jure perpetuo habendam concedimus; ita quod capella illa hoc modo in manu capituli perpetuo integre habeatur, quod a nullo episcopo ibi deinceps aliquid requiratur. Precipimus etiam et concedimus ut capę et pallia ecclesię ita in manu perpetuo capituli habeantur, quod a nullo episcopo ibi manus mittatur. Quod, ne valeat oblivione deleri, scripto commendavimus, et, ne possit a posteris infirmari, sigilli nostri actoritate et nominis nostri karactere subterfirmavimus. Actum Parisius publice, anno incarnati Verbi мcxxшo, regni nostri xv1o. Astantibus in palatio nostro quorum nomina subtitula sunt et signa. S. Stephani dapiferi. S. Gisleberti buticularii. S. Hugonis constabularii. S. Alberici camerarii. Data per manum Stephani cancellarii. (Monogr.) XXIII. Pręceptum cooperturę ęcclesię Beatę Marię. In nomine sanctę et individuę Trinitatis. Justicię et rationi, etc. Ego igitur Lugdovicus, Dei gratia Francorum rex, hac ratione ammo |