CLVII. God. 1272.

Stjepan V. kralj ugarski i hrvatski potvrdjuje zakladu koju je učinio Buza kanonik-pojac crkve zagrebačke glede jutarnje mise, koja bi se imala pjevat svaki dan u slavu b. d. Marije.

Stephanus dei gracia Hungarie, Dalmacie, Chroacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque rex. Omnibus Christi fidelibus presentes litteras inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire, qualiter discretus vir magister Buza, condam cantor zagrabiensis ecclesie, bone memorie, dum adhuc viveret et bona valetudine constitutus, compos sui, zelum devocionis divine et beate Marie virginis titulum et honorem pre oculis retinendo, considerans quid gracius quid accepcius intra humane servitutis obsequia domino posset offerri, hane porcionem salutis medicinam elegit, per quam salus omnium aquiritur animarum: ut singulis diebus in honore m beate virginis. circa crepusculum diei, in cathedrali ecclesia zagrabiensi, pro communi utilitate omnium fidelium commeancium et laborancium, missa indesinenter debeat decantari, sicut eciam eiusdem misse beate virginis in eadem ecclesia ante celebris habebatur, ad hoc ministerium exercendum duobus sacerdotibus institutis. Et quoniam qui altari servit debet vivere de altari, in sustentacionem eorumdem sacerdotum idem magister Buza inter vivos ordinavit, dedit et contulit in perpetuum beneficium eiusdem misse, quoddam predium, ad Othok vicinum, cum omnibus pertinenciis et utilitatibus eiusdem prope fluvium Sawa. Contulit eciam duos servos Budulo scilicet et Ochuz cum matre eorumdem. Item unam vineam sitam in Jelseuch intra territorium capituli zagrabiensis. Ne vero procedente tempore a memoria decidat et labatur, quod pia ordinacione eiusdem magistri Busan cantoris fuerat institutum, ad peticionem fidelium nostrorum, capituli zagrabiensis, collacionem, donacionem et ordinacionem huiusmodi ex certa sciencia authoritate duximus regia confirmandum. In cuius rei memoriam presentes concessimus literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Benedicti, prepositi orodiensis, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri. Anno domini MCCLXX secundo. Venerabilibus patribus Philippo strigoniensi, Stephano colocensi, aule nostre cancellario et Joanne spalatensi archiepiscopis; Lamperto agriensi, Job quinqueeclesiensi, Briccio chenadiensi, Philippo waciensi, aule domine regine cancellario, Petro vesprimiensi, Thymotheo zagrabiensi, Lodomerio varadiensi, Dionisio jauriensi et Petro transilvano episcopis, ecclesias dei feliciter gubernantibus. Moys pallatino, comite supruniensi, iudice Cumanorum, Nicolao iudice curie, comite symegiensi, Egidio magistro tavarnicorum, comite posoniensi, Joachimo bano tocius Sclauonie, Matheo voyvoda transilvano, comite de Zonuk, Laurencio bano de Zewrino, comite de Doboca, Petro magistro dapiferorum, comite de Guesche, Alberto magistro agazonum, comite de Sybino, Philippo magistro pincernarum, Paulo bano, comite baathyensi, Gregorio magistro tavarnicorum domine regine, comite castri ferrei, Ponych bano, comite zaladiensi, Michael comite nitriensi et aliis quam pluribus comitatus regni nostri tenentibus et honores.

Iz prepisa kralja Ljudevita I i Sigismunda, koj se nalazi u nadbisk, arkivu u potonjem zapisniku.

CLVIII. God. 1272.

Ulomak njekoga razvoda medju opatijom topuskom i stanovnici gorskimi kod sv. Klementa.

(ab)bate de Toplica similiter de consensu decani et conventus ac aliorum fratrum eiusdem abbatis, ne huiusmodi materia contencionis in recidive questionis scrupulum ulterius reduci valeat, pari, concordi et communi voluntate limites et terminos, qui propter antiquam et longevam vetustatem vix quasi discerni poterant, ne propter confusionem terminorum ulterius huiusmodi contencio protraheretur, ut premisimus, fecimus revocari, ymmo novas metas iuxta veteres ereximus, que tali ordine distinguntur: Prima igitur meta incipit ex parte occidentis, in fluvio Petrina sub grangia, Machim vocata, ubi de prope fluvium de Petrina sunt due mete terree, que erecte sunt iuxta quendam rivulum, qui cadit in Petrinam, eodem rivulo in parte sinistra remanente, de quibus directe transit ad pedem montis iuxta grangiam, ascendendo per medium montis eiusdem ad montem Gradech versus orientem, ubi sunt due mete terree, remanentibus terris nostris a sinistris, terris vero abbatis a dextris, ab inde ascendit supra medium eiusdem montis ad quandam antiquam metam, ubi sunt due mete terree, deinde vadit similiter ad unam antiquam metam, quam circumdant due mete terree, inde venit ad duo fossata versus meridiem, ubi sunt due mete terree, deinde descendit et venit ad vallem, per quam directe ascendit ad verticem montis ad quandam antiquam metam, ubi fuit arbor castenee, quam circumiacent due mete terree, inde venit ad duo fossata versus meridiem, ubi sunt due mete terree, de quibus transit et venit directe versus meridiem ad metam sancti Ladislai regis, quam circumdant due mete terree, ab hinc flectitur et tendit directe ad quatuor fossata que iacent iuxta viam versus orientem, ab inde venit et descendit prope viam ad Ponikeu, ubi fluvius intrat terram, qui in wlgari sclavonico dicitur, ubi sunt due mete terree inde venit supra versus orientem per sinistrum rivulum ad caput ipsius fontis ubi sunt mete terree, abhinc ascendit et transit quandam viam et venit ad salices, que in wlgari nostro fyz dicuntur, ubi sunt due mete terree, de quibus directe descendendo versus orientem venit ad caput cuiusdam fontis, Mirorien vocati, ubi est arbor, que in wlgari nostro dicitur jorfa, de cuius fontis capite descendit in Chudin, ubi dividitur terra nostra de terra abbatis de Toplica, terra nostra remanente ex parte sinistra, terra vero abbatis parte dextra. Ceterum questio similiter suborta inter nos super terris libere ville nostre de sancto Clemente et abbate de Toplica taliter inter nos propter bonum pacis exstitit ordinatum, et ut huiusmodi materia questionis omnino sopiretur et strepitus litigii ac contencionis, idem abbas pro bono pacis montem situm iuxta rivulum Woloule, considerata nostra iusticia et ecclesie nostre, de consensu decani conventus et fratrum suorum nobis et ecclesie nostre reliquit pacifice possidendum. Cuius montis termini tali ordine distinguntur: prima itaque meta incipit ex parte orientis iuxta viam publicam prope fluvium Petrina, ubi fluvius Woloule transit per viam in Petrinam, ubi iuxta rivulum hinc et inde sunt mete terree, deinde per cursum eiusdem rivuli ascendit supra ubi concurrunt duo rivuli, ubi sunt due mete terree,

remanente rivulo Woloule in ascendendo in parte dextra, ab inde per cursum eiusdem rivuli Woloule transit in latere montis ad caput ipsius rivuli Woloule, ubi sunt due mete terree, transeundo et ascendendo per vallem ad partem sinistram, ubi sunt due mete terree, deinde ascendit supra per vallem versus occidentem, et de exitu ipsius vallis tendit ad duas arbores quercuum cruce signatas, ubi sunt due mete terree, deinde ascendit supra per vallem ad duas metas terreas, in medio quarum est vallis, ab inde venit ad duas arbores castanearum ad summitatem ipsius montis versus occidentem, ubi sunt due mete iuxta viam, inde venit ad Calistam, ubi est arbor castanee, ubi sunt due mete terree, ubi dividitur terra nostra Hrastoycha a terra abbatis. In cuius rei memoriam presentes contulimus nostro sigillo consignatas. Datum apud sanctum Clementem in libera villa nostra. Anno domini MCCLXX secundo.

Privileg monaster. b. v. Mariae de Toplica nr. LVI.

CLIX. God. 1273. 25. kolovoza.

Ilija sin Volpotov prodaje biskupu zagrebačkomu Timoteju svoju zemlju Poljanu kod Varaždina sa svimi pristojališti za 28 markah.

Capitulum zagrabiensis ecclesie. Omnibus presens scriptum inspecturis salutem in domino. Universitati vestre harum serie declaramus, quod Elyas de Worosdino, filius Martini Wolpot, coram nobis personaliter constitutus, quandam terram suam, Polana vocatam, usui septem aratrorum ut dixit sufficientem, contiguam et conterminam terre domini nostri episcopi, videlicet ville ecclesie sancte Marie iuxta Worosdinum, cum molendinis, fenetis, et aliis omnibus utilitatibus suis, confessus est se vendidisse ex voluntate et permissione Stephani comitis worosdinensis, exemptam et abstractam omnino a servicio castri Worosdiensis, prout in litteris patentibus eiusdem comitis vidimus contineri, et vendidit eidem domino nostro Thymoteo episcopo perpetuo possidendam pro XXX marcis denariorum, minus duabus marcis, quas se dixit ab eodem plenarie recepisse et esse in sui redempcionem Theotonicis persolutas. In cuius rei testimonium presentes ad instanciam parcium contulimus nostro sigillo communitas. Datum in crastino beati Bartholomei apostoli. Anno domini millesimo CC septuagesimo tercio.

Liber privileg. eppatus zagrab. list. 38.

CLX. God. 1273. 29. rujna.

Ladislav kralj ugarski i hrvatski poklanja županu Ivanki radi vjernih njegovih službah bivše Dionisijeve posjede, naime Gan, Puču, Boldur i Meyer.

Ladizlaus dei gracia Vugarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque rex. Omnibus presens scriptum inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universorum noticiam tenore

presencium volumus pervenire, quod cum possessiones Dyonisii calvi empticias et acquisitas, que ad manus regias fuerant devolute, Iwance comiti bacciniferorum nostrorum, dilecto et fideli nostro, contulissemus, et factum ipsarum possessionum inquisicioni capituli ecclesie albensis commisissemus, idem postmodum capitulum nobis rescripsit in hec verba: Excellentissimo domino suo Ladizlao dei gracia illustri regi Vngarie, albensis ecclesie capitulum oraciones in domino debitas et devotas. Receptis litteris vestre celsitudinis, fidelem hominem nostrum misimus, sub cuius testimonio Petrus de Putul, homo vester, possessiones Dyonisii calvi empticias et acquisitas statueret et assignaret Iwance comiti bacciniferorum vestrorum, citatis contradictoribus si qui fierent ad vestram presenciam ad terminum competentem. Qui quidem vester et noster ad nos postmodum reversi, dixerunt: quod idem vester totam porcionem dicti Dyonisii, quam idem in terra arabili et vineis empcionis seu acquisicionis titulo in villis Gan, Poucha, Boldur et Meger vocatis, mixtim cum terris aliorum adiacentem habuisse dicebatur, statuisset dicto Iwance comiti nullo contradictore existente. Nos igitur consideratis serviciis ipsius comitis Iwance, que primum karissimo patri nostro domino Stephano regi, inclite recordacionis, in fervore solite fidelitatis laudabiliter et postmodum nobis se variis fortune casibus in diversis expedicionibus regni nostri submittendo exhibuit et impendit, propter que de regali magnificencia maiora et ampliora debuisset promereri. In recompensacionem quorumdam serviciorum suorum predictas terras seu possessiones iam dicti Dyonisii empticias scilicet et acquisitas, cum omnibus pertinenciis et utilitatibus suis universis in predictis villis existentes, contulimus, dedimus et donavimus eidem comiti Iwance, et per eum suis heredibus perpetuo valuture donacionis titulo possidendas. In cuius rei memoriam et perpetuam firmitatem presentes dedimus literas duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Benedicti prepositi orodiensis, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri. Anno domini MCCLXXIII, tercio kalendas octobris. Regni autem nostri anno secundo. Metropolitica sede strigoniensis ecclesie vacante, venerabilibus patribus Stephano colocensi et Johanne spaletensi archiepiscopis, Lamperto agriensi, Brictio chanadiensi, Job quinqueeclesiensi, Paulo wesprimiensi, aule nostre cancellario, Phylippo waciensi, aule domine regine karissime consortis nostre cancellario, comite neugradiensi, Lodomerio waradiensi, Thimotheo zagrabiensi, Dyonisio jauriensi et Petro transiluano episcopis ecclesias dei feliciter gubernantibus. Rolando palatino, Henrico bano tocius Sclauonie, Nicolao voyuoda transiluano, comite de Zonuk, Jovachino magistro tavarnicorum nostrorum, comite de Pylis, Paulo bano de Zeurino, Reynoldo magistro dapiferorum nostrorum, comite zulgageuriensi, Vgrino magistro agazonum nostrorum, comite sirmiensi, Laurencio magistro pincernarum nostrorum, comite de Keve et de Crasu, Johanne comite supruniensi, Gregorio comite castri ferrei, Moys comite simigiensi, Dedalo comite zaladiensi, Michaele comite nitriensi. et aliis quam pluribus comitatus regni nostri tenentibus et honores.

Liber privileg. eppatus. zagrab. list 53.

CLXI. God. 1273. 5. listopada.

Ladislav kralj ugarski i hrvatski potvrdjuje povlastice, kojimi obdario je crkvi zagrebačku njegov otac Stjepan V. i ini predšastnici.

Ladizlaus dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanieque rex in perpetuum. Omnibus presentem paginam inspecturis salutem in eo, qui regibus dat salutem. Ad universoram noticiam tenore presencium volumus pervenire, quod venerabilis pater Tymotheus episcopus zagrabiensis, dilectus et fidelis noster, ad nostram accedens presenciam exhibuit nobis privilegium felicis recordacionis domini regis Stephani, karissimi patris nostri, sub bulla aurea super donacionibus, libertatibus et exempcionibus ac aliis bonis condicionibus, quas ecclesia sua zagrabiensis ex devota collacione et concessione predecessorum nostrorum possidere dinoscitur confectum, petendo cum instancia ut ipsum privilegium ratificare, approbare et nostro privilegio confirmare de benignitate regia dignaremur. Cuius tenor talis est: (ut supra dipl. CLVI.) Nos igitur privilegium ipsius karissimi patris nostri sub bulla aurea continens privilegium predecessorum nostrorum regum Vngarie inclitorum, super huiusmodi salubribus donacionibus, possessionibus, libertatibus et exempcionibus confectum, non abrasum, non cancellatum nec in aliqua sui parte viciatum ratum habentes et acceptum, de verbo ad verbum presentibus insertum ex certa nostra sciencia de baronum nostrorum consensu duximus confirmandum. Ut igitur hec omnia, que a nobis et karissimo patre nostro ac predecessoribus nostris sunt concessa, nostris nostrorumque successorum temporibus irrefragabiliter salva semper et inconcussa in perpetuum valeant permanere dupplicis sigilli nostri munimine ex certa nostra sciencia. fecimus roborari. Datum per manus magistri Benedicti orodiensis prepositi, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri. Anno dominice incarnacionis MCCLXX tercio, tercio nonas octobris. Regni autem nostri anno secundo.

Izvornik na koži, crveno-žuta svilena vrpca visi bez pečata. fasc. 1. nr. 3.

CLXII. God. 1273.

Ladislav kralj ugarski i hrvatski vraća biskupu i kaptolu zagrebačkomu Medvedgrad kod Zagreba, što ga bijaše njekoč Bela IV. obratio za pohranu kraljevskoga blaga.

Ladislaus dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque rex. Omnibus presentes litteras inspecturis salutem in vero salutari. Ad universorum notitiam tam presencium quam futurum harum serie volumus pervenire, quod cum olym karissimus avus noster dominus Bela rex, felicis recordacionis, castrum quoddam iuxta Zagrabiam, quod Medwewar nuncupatur, tempore translacionis domini Philippi tunc episcopi zagrabiensis in ecclesiam seu archi