venit ad magnam viam, per quam viam currens supra, pervenit ad quoddam virgultum, ubi sunt due mete terree, inde procedens pervenit ad viam alteram et per eandem viam pervenit ad aquam. Blizyna vocatam, per quam aquam iens supra pervenit ad quandam viam in qua et per quam viam ascendit supra in montem ad quoddam virgultum, ubi est arbor ylicis magna, deinde descendens pervenit ad metam primam, et sic cursus metarum terminatur. Ut autem hec nostra donacio robur optineat perpetue firmitatis et ne processu temporum per quempiam valeat retractari aut aliquatenus revocari presentes concessimus litteras dupplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus venerabilis viri magistri Demetrii, albensis ecclesie prepositi, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri. Anno domini M ducentesimo septuagesimo septimo. Regni autem nostri anno quinto.

Izvornik na koži, na crveno-zelenoj svilenoj vrpci visi pečat. Iz ark. kapt. fasc. 23. nr. 84.

Ladislav IV. kralj

kod sv. Martina u

CLXXXIX. God. 1277.

ugarski i hrvatski oslobadja podložnike crkve zagrebačke Vaški izpod vlasti župana šimedjskoga, a ujedno i od plaćanja kojekakvih daćah.

Ladizlaus dei gracia Vngarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Cumanie, Bulgarieque rex. Omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in omnium salvatore. Inherentes vestigiis predecessorum nostrorum et sanctorum progenitorum nostrorum, bone rei dare consultum, et si in omnibus feliciter animo gestiamus, potissimum tamen in ecclesiis et rebus et possessionibus earumdem deffensandis, conservandis et promovendis damus operam, ut presentis vite subsidium et eterne remuneracionis premium possimus merito expectare. Hinc est quod ad universorum noticiam tenore presencium volumus pervenire, quod venerabilis in Christo pater Thymotheus, dei gracia episcopus zagrabiensis, dilectus et fidelis noster, ad nostram accedens presenciam postulavit: ut zagrabiensem ecclesiam tam in capite quam in membris, in terris, possessionibus, villis, opidis, tributis, iudiciis et omnibus iuribus suis eo privilegio, eaque libertate uti, frui, gaudere faceremus, quo et quibus sanctissimi progenitores nostri a tempore cuius non extat memoria dotata et dicata est et conservata per eosdem inconcussa. Maxime terram sancti Martini prope Waska, iuxta Drawam, quia est inter Vngariam et Sclauoniam et in temporibus karissimi avi nostri Bele regis, felicissime recordacionis, prout in eiusdem privilegio continetur, eadem libertate dotata fuit qua villa, iobagiones et populi de Waska gavisi sunt ab antiquo, tam in iudiciis quam in collectis taliis et exaccionibus cuiuscunque generis preter solucionem marturinarum, ut immunitate et plena gaudeat libertate. Nos igitur eiusdem venerabilis patris videntes peticionem condignam, inspecto eciam privilegio karissimi avi nostri Bele regis memorati pleno ad

misimus cum favore, volentes ut nullus comitum nostrorum symigiensium pro tempore constitutorum, predictos populos de sancto Martino, cum ab eorum iurisdiccione et potestate sint exempti, ad sua vel officialium suorum iudicia pertrahere presumant, vel aliquatenus molestare; nec collectores dimidii fertonis, victualium vel cuiuscunque generis exstiterint ipsos dicare audeant aut in suis iuribus et libertatibus perturbare. Ad cuius facti perpetuam firmitatem litteras nostras dupplicis sigilli nostri munimine concessimus roboratas. Datum per manus venerabilis viri magistri Demetrii, prepositi albensis, domini prope capellam et subdyaconi, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri. Anno domini millesimo ducentesimo septuagesimo septimo. Regni autem nostri anno quinto.

Liber privileg. eppatus zagrab. list 7 i 49.

CXC. God. 1277.

Ladislav IV. kralj ugarski i hrvatski poklanja biskupu zagrebačkomu Timoteju i njegovim nasljednikom za vječna vremena županiju gerzeničku.

Ladizlaus dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Seruie, Gallicie, Lodomerie, Comanie, Bulgarie que rex. Omnibus Christi fidelibus presentem paginam inspecturis salutem in vero salutari. Et si quibuslibet corone regie fidelibus et devotis aperire debeamus munificencie nostre manus, illis tamen et maxime prelatis ecclesiarum tenemur ardencius et specialius respondere, quos videmus nostris et regni nostri negociis insistere fideliter et devote, presertim quia per hoc et honor accrescit regius et salus attenditur animarum. Proinde ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire: quod gratam et commendabilem fidelitatem ac meritoria et multiplicia obsequia venerabilis patris Thymotei, miseracione divina episcopi zagrabiensis, dilecti et fidelis nostri, quibus idem in regni nostri negociis, et coram nostre maiestatis oculis absque aliquo offensionis scrupulo studuit multipliciter complacere, attendentes, volentensque ob hoc eidem digne remuneracionis beneficio respondere, licet respectu eius, quod ad presens sibi conferimus pociora mereretur, in aliqualem tamen recompensacionem fidelium obsequiorum eiusdem episcopi et baron um nostrorum consilio et assensu, contulimus sibi et per eum episcopatui zagrabiensi, comitatum de Guersente cum collecta marturinarum et septem denariorum tenendum, habendum et possidendum perpetuo et inrevocabiliter pacifice et quiete, in illa et eadem libertate, qua possessiones et dicti populi episcopatus zagrabiensis a temporibus sanctorum predecessorum nostrorum, illustrium regum Vngarie gratulantur. Statuentes, quod nec banus Sclauonie racione collecte marturinarum et septem denariorum ac zulusinarum et similiter magister tauarnicorum nostrorum, racione eiusdem collecte septem denariorum de ipso comitatu de Guersente proveniencium, predictum episcopum et successores suos presumant vel debeant molestare. Et insuper universi populi in eodem comitatu de Guersente existentes nec bani nec iudicum suorum iudicio in quovis articulo debeant subiacere, cum

ipsum comitatum non ut honorem, sed in possessionem perpetuam episcopatui zagrabiensi contulerimus irrevocabiliter possidere. In cuius rei memoriam et perpetuam firmitatem presentes concessimus literas duppli-. cis sigilli nostri munimine roboratas. Datum per manus magistri Demetrii, prepositi albensis, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri. Anno domini MCCLXXVII. Regni autem nostri anno quinto.

Liber privileg. eppatus zagrab. list. 33.

CXCI. God. 1278. 6. studenoga. U Zagrebu.

Nikola ban prepovjeda sudcem i pobiračem daćah, da kunovinu i založinu nipošto neutjerivaju u županiji gerzeničkoj.

N(icolaus) banus tocius Sclauonie. Universis iudicibus, collectoribus marturinarum et zulusinarum pro tempore constitutis salutem et graciam. Cum dominus noster Ladizlaus, iilustris rex Vngarie, comitatum de Guersenche cum premissis collectis marturinarum, septem denariorum, zulusinis, iudiciis, iurisdiccionibus ac aliis redditibus et proventibus eiusdem venerabili patri domino Thymotheo dei gracia episcopo zagrabiensi perpetualiter duxerit conferendum, prout per privilegium ipsius domini nostri regis nobis patuit evidenter, vobis firmiter precipientes mandamus: quatenus de huiusmodi collectis et judiciis vos nullomodo intromittere presumatis, ymo volumus, quod omnino et expresse manus vestras retrahatis, aliud facere nullatenus presumatis. Datum Zagrabie, die dominico proximo post festum omnium sanctorum. Anno domini MCCLXXVIII.

Liber privil. eppatus zagrab. list 34.

CXCII. God. 1278.

Vukovoj i njegova svojta ustupljuju topuskoj opatiji zemlju Bročinu radi koje se s njom parbili.

Capitulum ecclesie zagrabiensis. Universis presens scriptum inspecturis salutem in domino. Ad universorum noticiam tenore presencium volumus pervenire: quod Chuck, filio Humerl, pro venerabili viro fratre Matheo abbate de Toplica et conventu eiusdem monasterii a parte una et Wlkouoy, filio Dragacha, Dobroteh, filio Cherbich, Bogdan, filio Zo. . et Beck, filio Nadanei, de generacione Bathei, de villa Mayay, ab altera, coram nobis personaliter constitutis, iidem Wlkouoy et ceteri de parte sua prenotati dixerunt et confessi sunt: terram eorum, vicinam grangie eiusdem domini abbatis, Brochina nuncupate, existentem iuxta fluvium, Adulnak vocatum, a parte orientis ipsius fluvii, super qua eundem dominum abbatem et Wlkovoy ac ceteros de parte sua prenotatos lis et controversia iam dudum habita fuerat, pro bono pacis et, concordie memorato domino

abbati et eius successoribus eidemque monasterio de Toplica, tum quia recognoverunt ipsam terram ad idem monasterium quadam proprietate spectantem, cum eciam pro duodecim pensis, quas confessi sunt racione ipsius terre ab eodem domino abbate habuisse, numerasse et recepisse plenarie, dimisisse, tradidisse et assignasse pleno iure in perpetuum pacifice possidendam. Assumentes et obligantes tam pro se quam pro suis heredibus ac aliis cognatis eorum, quod sepedictum dominum abbatem vel eius successores suumque monasterium amplius in iudicio vel extra iudicium racione prescripte terre non impetent vel inquietabunt seu aliqualiter molestabunt, quin ymmo ab omnibus eundem vel eius successores inquietare vel aggravare volentibus defensabunt penitus suis laboribus vel expensis. In cuius rei certitudinem et memoriam ad instanciam et peticionem parcium presentes contulimus literas sigilli nostri munimine roboratas. Datum anno domini MCC septuagesimo octavo.

Privileg. monaster b. v. Mariae de Toplica nr. XL.

CXCIII. God. 1278.

Budvoj i njegova svojta izpovjedaju pred kaptolom zagrebačkim, da su prodali svoj posjed Pounje i otok Vlkon sa svimi pristojališti monastiru topuskomu za 102 marke banskih dinarah.

Capitulum zagrabiensis ecclesie. Universis presentem paginam inspecturis salutem in omnium salvatore. Ad universitatis nostre noticiam tenore presencium volumus pervenire, quod venerabili viro fratre Matheo, abbate monasterii de Toplica pro se et conventu eiusdem ecclesie ab una parte, et Buduoy, filio Budilo, Wlcheta, filio Braten, Wlkena, filio Mladicha, Gerge, filio Tribizlo, Stephano, filio Wlkoyn. Zlauen, filio Radizlay, de generacione Ponona, pro se et aliis de eadem generacione ab altera, coram nobis personaliter constitutis, iidem Buduoy et ceteri de parte sua prenotati viva voce dixerunt et confessi sunt: terras seu possessiones ipsorum, Pouona vocatas, quarum mete et termini inferius distinguuntur, nec non insulam, Wlkom vocatam, cum aliis parvis insulis ad predictas possessiones spectantibus, in flumine Wen existentibus et inclusis, vendidisse et tradidisse eidem domino abbati et suis successoribus eidemque monasterio de Toplica cum omnibus utilitatibus, usu fructibus et pertinenciis ipsarum possessionum, videlicet terris arabilibus, fenilibus, vineis, silvis, montanis, molendinis ac aliis pertineciis et utilitatibus prescriptarum possessionum universis, pro centum et duabus marcis denariorum banalium, quarum singule quinque pense marcam tunc temporis faciebant, pleno iure perpetuo et irrevocabiliter possidendas; quam summam pecunie sepedictus Buduoy et ceteri de parte sua prenominati dixerunt a memorato domino abbate habuisse et plenarie recepisse, obligantes et assumpmentes se expedituros per se et suos heredes penitus sepedictum dominum abbatem et eius successores suumque monasterium ab omni questione, quam racione prescriptarum possessionum contra eundem vel eius successores

seu memoratum monasterium per quempiam in iudicio vel extra iudicium moveri contingeret in futurum. Mete autem predictarum possessionum, sicut discreto viro magistro Manfredo archidiacono de Guerche ad metas ipsarum circumspiciendas per nos rogatu parcium specialiter destinato referente didicimus, tali ordine distiguntur: prima meta incipit ab oriente in flumine Wen, ubi cadit rivulus Mutniche vocatus a quo parumper supra ascendit versus aquilonem ad fontem, ubi est arbor salicis, inde ascendit ad cacumen montis ad arborem kercus, ubi est meta terrea iuxta magnam viam et usque hanc metam confinium habet cum predicta generacione. Deinde tendit per medium montis in eadem via iuxta terram fililiorum Henzconis versus meridiem, ubi sunt antique mete terree, iuxta quas sunt alie mete terree renovate, deinde parumper procedens per eandem viam declinat ad unam semitam per quam pervenit ad aliam metam terream, a qua rursus tendit ad aliam metam terream. Deinde versus meridiem progreditur ad quendam monticulum ubi est meta terrea, a quo descendens inferius directe per quandam vallem ad quendam rivulum, Mercosyn vocatum, ubi sunt due mete terree, deinde tendit versus orientem per longum spacium, ubi cadit idem rivuius in alium rivulum, Jaronelg nuncupatum, ubi est arbor salicis cruce signata, a qua descendit inferius versus meridiem per longum spacium et cadit in fluvium Syreniche vocatum, a quo descendit per maximum spacium in flumen Woumnam, a quo versus orientem progreditur per spacium magnum ad insulam, que fuit Buduoy antedicti, deinde descendit inferius versus orientem per eundem fluvium Wouna usque ad primam metam, ubi cadit rivulus Mothnicha vocatus in eundem fluvium Wouna, et sic terminatur. Ut ergo prescriptarum possessionum vendicio firmitatis perpetue robur optineat, nec contingat per quempiam in posterum irritari, nos ad instanciam et peticionem parcium presentes concessimus literas sigilli nostri pendentis robore communitas. Datum anno domini MCC septuagesimo octavo.

Privileg. monaster. b. v. Mariae de Toplica nr. XXXI.

CXCIV. God. 1278.

Detrik sin Vučinin i njegova braća prodavaju biskupu zagrebačkomu Timoteju posjed Sekirje za 30 markah dinarah zagrebačkih.

Capitulum zagrabiensis ecclesie. Universis presencium inspecturis salutem in domino sempiternam. Ad universorum noticiam harum serie volumus pervenire, quod constitutis coram nobis Dethrico, filio Wlchyna et Hertelen ac Matheo, filiis eiusdem, de genere Acha, ex una parte, et discreto viro magistro Stephano, archidiacono de Camarcha, socio nostro, vice et nomine domini nostri Thymothei dei gracia episcopi zagrabiensis ex altera, iidem permittentibus suis cognatis Potala videlicet, Borch et Petro, filiis Borch, pro se ac tota generacione sua confessi sunt: se vendisse quandam partem possessionis seu terre sue, Schekerie nuncupate, contiguam et conterminam terris Alexandri cognati eorum similiter de generacione Acha, que eisdem iuxta modum divisionis facte et habite cum

13