Wil° Herberd per manus Willi Raynolds pro ymaginibus xxvi s. viii d. eidem W. Raynolds pro lapidibus de Teynton pre illis ymaginibus et pro vectura a Teynton xs. eidem W. Raynold 24 die Martii in parte viii li. &c. pro edificacione turris M. Prutt supervisori nove turris 12 April xxvi s. pro debito sibi super compo? W. Raynolds 2 die Junii pro edificacione turris ut per W. Raynolds 2 die Augusti in parte solucionis edif. turris ut Inden? xli. pro per eidem 18 die Octobris pro edific. turris ut per Inden? xli. Sum. xlviii li. ii s. viii d. 19 H. 7. 1503-4. Solu? pro biba dato Wit• Ray nolds et aliis laborantibus circa turrim, Custus campanilis et novi turris vis. viiid. The amount in various articles specified is xxxix li. xi d. Several payments were made as before to Raynolds. biga? lapidum ad turrim biga? lapidum iiii d. iii s. iiii d. 10 biga? lapidum 23 H. 7. 1508-9. Custus nove turris xix s. vii d. Hoc anno edificatur ædes inter novam turrim et sacellum sti Johannis. Mr. Parkhurst was Supervisor. Ann. 1492. ix° die Augusti anno R. Hen. 7mi septimo vigilie sti Laurentii martiris primus lapis angularis pro nova turri campanarum positus est per M. Ricardum Mayew tunc Presidentem. Deo gratias, Reg. A. f. 86. No XXXIII. Extract from the College Register concerning the Visit of King James the First and Prince Henry. Receptio Henrici Principis Walliæ in Collegio. ANNO Domini 1605 quinto Kal. Septemb. sub horam ejus diei a meridie quasi quintam serenissimus magnæ Britanniæ princeps Henricus Fredericus conscenso curru, ab Æde Christi in Collegium beatæ Mariæ Magdalenæ destinatum celsitudini suæ hospitium magnifice invectus est. Ibi per dispositos sodalium, scholarium, cæterorumque studiosorum ordines, ipse inter illustrissimos dominos Comitem Wigorniensem, et Gulielmum Knowlesium, Baronem, medius ad templum rectâ procedebat, Euntem a tergo sequebantur lectissima de nobilitate Anglicanâ pubes Comes Oxoniensis, Comes Essexius, Vicecomes Craneburnius Suffolcii filius minor, Shefeldius, Ha ringtonius, 2 D 2 ringtonius, Brusius, et dignus qui cum primis nominetur Tho. Chalonerus, Eques Auratus, qui omnes illi erant ab obsequio et clientelâ. Tum Nicolai Bondi Præsidis ornatissimi et Collegii nomine luculenta oratione illum excepit Jacobus Mab, multum de adventu tanti hospitis gavisus, simulque Magdalenæ suæ gratulatus, quæ Principem omnibus exoptatissimum hospitio acciperet, qui postquam peroraverat Principis manum deosculatus est. Deductus inde est ad cubiculum, mox (nam Præsidis jussu jam convenerant) Gulielmus Seymerius Hartfordiæ Comitis ex Beauchampio filio nepos natu maximus, Robertus Gorgius Thoma Gorgio Equiti Aurato et prænobili Northamptoniæ Marchionissa prognatus, Th. Chaloneri filii duo, Gulielmus Borlasius, clarissimi patris, Equestris ordinis viri, filius natu maximus, Adolescentes omnes non minus egregiæ indolis et virtutum laudibus quam natalium dignitate florentes, opponentium munere pro se quisque strenue defungentes, de præliantium more sub præsidio Jo. Moseleii disputarunt. Id eo consilio factum est, ut non ipse modo intelligeret, quam laudabiles in re literaria progressus nobilissimi adolescentes fecissent, sed ut reciprocis istis disputationum altercationibus animum pasceret et oblectaret. Quibus peractis, manum, bene et viriliter novatæ operæ tesseram, singulis deosculandam exhibuit. Collubitum deinde illi est animi causâ per Collegii (uti appellantur) claustra spaciari, spirantes ex quadrato lapide imagines contemplari, et quæ virum Principem scire æquum est, observare omnia. Postero die Augustissimis parentibus Jacobo Annæque juxta assidens, sacræ Theologiæ et Jurisprudentiæ disputationibus, perendie Medicinæ et utriusque philosophiæ in templo Divæ Mariæ interfuit. Die Jovis qui fuit ab adventu Principis perendinus, ad Cœnam in aulâ magnâ cum cæteris qui comitabantur viris nobilibus, humillimè invitatus est supremæ mensæ medium solus ipse occupabat, unde in cæteros qui simul conabant, quasi loco superiore prospicere posset. Aderant tum frequentes et suis quique mensis collocati, vestibus quoque et cucullis decenter ornati studiosi, princeps vel discumbentium multitudine delectatus est, vel ordine. Interea scyphum vetreum vino generoso spumantem arripiens, Hem vobis, inquit, qui adestis salutem propino, et cum dicto omnes in pedes erigere suavissimam Principis salutem medullitùs excepturi, haud facile verbis explicare posses, quam intimos pectorum recessus incomparabilis benignissimi Principis humanitas insinuavit se. Accedit porro aliud non obscurum erga nos voluntatis suæ argumentum, nam et suum esse hoc collegium et sibi curæ futurum sæpe auditus est dicere. Ex quo uno Magdalenenses omnes sic recreantur, ut nullum unquam a Collegio condito vocem gratiorem aut acceptiorem accepisse se seriò gloriantur. Cæterum nequid officii vicissim intactum putetur, quò Principem amantissimum demereri possint, Gulielmus Graius Arthuri de Wiltonâ Baronis filius natu minor sic (ut præses antea antea mandaverat) Pandulphi Colenneii Apologos librum ipsa vel materiâ vel artificio valde spectabilem (habebat enim margaritis affabrè contextum tegmen) ex ipsius dono non sine illustri præfatione perhonorifice Principi commendavit. Ejus exemplo permotus Richardus Worsleius Armigeri e Vectanâ insulâ hæres filius, libellum exoticarum linguarum versibus eleganter exaratum dono dedit, et Edvardus Chalonerus duo insignium Chirothecarum paria pro Universi Collegii voto, principali sublimitati obtulit. Cæteroque satellitum et ministrorum cœtui, ita elargitum est aliquid Collegium, ut benigne humaniterque se acceptos fuisse haud quisquam dissimularet dicere. Quod nisi temporis angustiis exclusi fuissent, non defuerunt, qui in utraque philosophia certamen et pugnam exhibuissent, qui rem scenicam et fabulas repræsentassent, denique qui spectacula etiam ad manum (quod dicitur) habebant, quæ si otium fuisset in gratiam Principis Optimi dedissent. Venerat jam dies ille Veneris ab adventu Principis quartus, in quo Jacobus (post homines natos doctiss. idem et clementissimus REX) quasi haud satis gloriæ aut decoris Collegio foret, ut princeps filius modò inviseret, præsens illustrare ipse non est gravatus. Duglassius Castellioneius e sodalibus unus, orator bonus, verbis et Collegii nomine Regem advenientem officiosissimè salutavit. Henricus Hawardus Comes Northamptonius, bonarum artium et literarum cultor, et admirator summus, cum reliquis magnatibus unà advenerat. Aream Col |