Ramungus et alii quam plures. Actum in Grauenstein Anno domini

M CCL XIII xi. kalend. Junij.

Urkundenbuch von Kremsmünster Nr. 106.

1264. 25. Mai. Kremsmünster.

CCCXL.

Gegen Verschreibung zweier Höfe wird vom Abbte und Convente zu Kremsmünster dem Konrad von Aschberg eine lebenslängliche Pfründe, geistige Bruderschaft und ein ewiger Jahrtag mit einem Frohmahle für die Brüder zugesichert.

In nomine domini Amen. Ne res gesta inter uiuos temporum fluxu obliuionis detrimentum uel dispendia paciatur, nos Berchtoldus sola miseracione diuina abbas ecclesie in Chremsmvnster et totus conuentus ibidem per presencium continenciam noticie modernorum et futurorum duximus intimandum, quod dominus Chvnradus de Aschperch filius domini Ernesti de consensu uxoris sue et filiorum suorum ob remedium anime sue curiam quandam in Lampach cum omnibus suis pertinenciis ecclesie nostre tradidit et donauit, et quod eandem sibi de gracia speciali reconcessimus ad dies tantummodo uite sue, ita tamen, si uita sua ultra sex annos fuerit prorogata, quod extunc curia sua in Rotenpaumgarten post dies uite sue similiter eodem iure quantum ad proprietatem et possessionem ecclesie nostre cedat sine contradictione qualibet inperpetuum possidenda. Et si infra illos VI. annos migrauerit ex hac luce, nec dicta curia in Lampach sit ab Alhartingario pro XX. libris liberata, super ipsa curia in Rotenpaumgarten pro redemptione XX talenta habeantur Wiennensium. Finitis vero VI. annis si post decursum uite sue nec dum dietam curiam liberauit, quia iam prefata curia in Rotenpaumgarten vna cum priori cessit totaliter iuri nostro, pro illis XX. libris omnia, que a nobis obtinet in pheodo, nobis sunt et erunt modis omnibus obligata. Nos autem ipsius deuocionem uersa uice circa nostram ecclesiam attendentes eidem domino Ch. prebendam unius domini in uictu et uestitu preter cucullam, fraternitatem domus nostre necnon participacionem omnium bonorum, que apud nos fiunt, indulsimus et indulgemus liberaliter propter deum, firmiter promittentes, ut, cum suus nobis obitus fuerit nunciatus, quod infra sex rastas ipsum defunctum ad sepeliendum nobiscum transducere debeamus, et quod in anainersario suo potus uini et unus pulcher panis cum ferculo quali

cumque amministretur fratribus annuatim, nichilominus hoc adiecto, quod, si predictorum bonorum per nos uel successores nostros ab ecclesia nostra fiat alienacio qualiscumque, quod ex tunc filii dieti domini Ch. eorumdem potestatem habeant repetendi. Ne igitur super hiis, que promissa sunt, aliqua possit in posterum questio uel dubietas suboriri, ad tollendam omnem ambiguitatem et maiorem certitudinem retinendam presentes litteras sigillorum nostrorum munimine et domini Alberonis de Pollenhaim, ipsius quoque domini Ch. cum subnotatis testibus confirmare duximus in testimonium euidens et cautelam. Sunt isti testes: Dominus Merboto de Ód, dominus Hertwicus dens et filij eius, dominus Ernestus de Lapide, Heinricus et Otto fratres de Achliten, Johannes filius Heinrici, Otto de Chrperg, Heinricus et Ortolfus de Egindorf, Vlricus de Todaech, Richerus de Edelspach, Chvnradus et Raeichkerus fratres de Aschperch, Alramus de Lautterbach, Rvgerus in Ripa et alii quam plures. Datum et actum in claustro nostro In die sancti Vrbani, anno domini M. CC. LXIIII.

Urkundenbuch von Kremsmünster Nr. 107.

CCCXLI.

Berthold, Bischof von Bam

1264. 12. Juni. Apud claustrum Wilheringen. berg, erklärt, dass bis zur Entscheidung des Streites mit den Herren von Schaunberg wegen des Schlüssels zu dem Thurme zu St. Georgen der Richter derer von Schaunberg denselben zu sich nehme.

Nos Bertholdus dei gratia Babenbergensis Episcopus Notum facimus vniuersis, quod, cum super assignationem clauis ad Turim Sancti Georij in Atergeudorf inter nos et Nobiles viros dominos de Schowenberch orta fuisset materia questionis, eandem clauem in placitis, que judex dictorum nobilium ibidem habebit, eidem judici sine nostro et eorum preiudicio ad nostrum reditum fecimus assignare ita tamen, si comunis timor medio tempore fuerit, nostri homines cum judice in eadem turri se recipient pro tutela. Et post reditum nostrum ad easdem partes nos et dicti nobiles arbitros, qui nostris placitis prius interfuerunt, tenebimur inuocare et quicquid ijdem per iuramentum requisiti dixerint de eadem claue, nos et ipsi ratum tenebimus atque firmum et omnia alia, que in literis prioribus continentur de forma compositionis inter nos et dictos nobiles, per eosdem arbitros ordinata. In cuius rei testimonium presens scriptum nostri sigilli

robore fecimus communiri. Datum apud Claustrum Wilheringen Auno domini M CC LXIII Quarta feria post diem pentecostes.

Strein, genealogische Handschriften im ständischen Archive zu Linz.

CCCXLII.

1264. 16. Juni. Kirchdorf. Berthold, Bischof von Bamberg, bestätiget dem Kloster Gleink die von seinen Vorfahren Otto I., Otto II. und Engelbert gegebenen Besitzungen, namentlich in Windischgarsten, in Hag und Wienerwege,

dann das Vermächtniss des Ritters During Grasgulle.

In nomine sancte et indiuidue trinitatis patris et filii et spiritvs sancti. Amen. Bertholdvs dei gratia babenbergensis ecclesie episcopus Uniuersis bane paginam inspecturis salutem in domino. Omnia facta temporis de facili caderent a memoria mortalium animarum, si scripture testimonium quasi eternalia ipsis non imponeret fundamenta. Quare cum dilectus nobis Chonradvs venerabilis Glunicensis ecclesie abbas sua nobis exhibuerit instrvmenta, quibus per antecessores nostros sua exstitit ecclesia memorabiliter possessionibvs et iuribus eleuata, nos, ut de pingui gratia pingviorem iuris subsequentiam faciamus ecclesie Glonicensi, que de sinu et precordiis nostre manauit ecclesie sic fundata, quod eidem in nullo deesse aliquatenvs debeamvs, omnes possessiones a predecessoribvs nostris traditas eidem monasterio in siluis, pascuis, terminis, lacv etiam in windischgersten nominatim expresso, et in hag et in wiennerwege prediis positis et donatis eidem, vel vbicumque nomine babenbergensis ecclesie ad dictum defluxit cenobium predium aliquod de iustitia spetiali, liberali gratia confirmamvs et ratum habemvs, quicquid in priuilegiis dicti monasterii nobis est exhibitum et ostensum, videlicet primi et secundi Ottonis et episcopi Eigelberti, quorum trium publica instrymenta taliter approbamvs, quasi a nobismet ipsis specialiter exiuis sent. Preterea quia dictum monasterium gaudet specialiter eo iure, quod ecclesie nostre barones et milites sua possint phevda, que a nobis obtinent, illi monasterio delegare, nos quandam curiam in schachen, quam dvringvs miles dictus Grassgulle deputauit cenobio memorato, recognoscimus legitime donationis titulo fratribus ipsius monasterii per eundem dvringum fuisse traditam et donatam et huivsmodi delegationem, sicut est dignum, favorabiliter amplexamvr, Nolentes omnino, quod aliquis officialium nostrorum vel iudicum abbatem et fratres sepe dicte monasterii debeat in hac et consimili

gratia perturbare. Futuris etiam discriminibus obuiantes presenti scripto volumus esse cautum, sicut etiam antecessores nostri statuerunt firmiter obseruandum, ne quis abbas et conuentus Monasterii Glonicensis preter fundatoris sev aduocati sui licentiam et consensum quamcunque possessionem Cenobii memorati alienare audeat uel presumat, jn penam cuiuscunque emptoris periculum amissionis interminantes. Vt autem hec omnia uigoris et roboris habeant firmitatem et a nullo successorum nostrorum valeant cassari vel infringi, Sigilli nostri mynimine duximus roboranda, Testibus subnotatis: Perhtoldus abbas de chrems Munster, Pernhardus hospitalarius de pirn, Ditmarus plebanus de chirichdorf, Magister Heinricus medicus. Ditmarus Sacerdos de hag, Albero capellanus, Ditmarus de Sancto Stephano. Otakerus de Slirbach, Fridericus, Richervs fratres de hagwalde, Rodigerus de Zucha, Chunradus, Lidwicus fratres de Zůcha, Otakerus, Gotfridus fratres de låterbach, Ditricus Gerber, Tyrolfus magister coquine cum multis aliis. Datum apud Kyrichtorf Anno domini M: CC LX IIII° Sexto decimo Kalendas Julij.

Orig. auf Pergam. Das Siegel beschädigt. Stiftsarchiv Gleink.

1264. 30. Juni. Greimharsteten.

CCCXLIII.

Heinrich und Bernhard von Schaunberg bestätigen einen Tausch zwischen Withering und den Brüdern von Zell.

Heinricus et Bernhardus fratres de Schomberch uniuersis christi fidelibus perpetuam in domino salutem. Vigilanti studio et propensiori cura, prout rerum casus postulat ea, que recte geruntur, ne incuria aut insolertia ullatenus obliuioni tradantur, scripto creduntur memorie commendanda. Ne igitur posterorum destruatur ignorantia uel leuitate, quod compositum est diligentia predecessorum, Nos Heinricus et Wernhardus de Schomberch presentibus ac posteris constare uolumus legittimum quoddam et stabile concambium, quod factum est inter domum sancte Marie in Wilhering et fratres de Cell, Ditricum, Bernhardum et Leonem, uidelicet quod dominus Abbas Ernestus de Wilheringe cum consensu fratrum suorum dedit duo allodia, unum, quod dicitur Cogel, et alterum in Grillenberge et curiam in Sinzenauue, quam Fridericus dictus de Sinzenouue prenotate domui donauerat ob suorum ueniam peccatorum, pro quodam allodio sito in Neudorf, quod accesserat Ditrico de Cell ex patrimonio et ipse in dotem dederat uxori sue Heduuigi

filie Pillungi. Ipsa uero domina Hedeuuigis uxor predicti Ditrici de Cell coram uiris prudentibus et honestis huic doti spontanee renuntiauit tali pacto, ut curiam in Sinzenouue pro recompensatione dotis sibi debeat assignari, quod et factum est. Quod si processu temporis quis domum de Wilheringe impetierit, pro suscepto allodio in Neuudorf sepe dicti fratres de Zell ipsum absoluere tenentur. Pari modo dominus Abbas de Wilheringe tenetur respondere pro curia in Sinzenouue. Proinde ne qua obliuionis incuria huius rei memoria poterit infirmari, necessario eam fecimus presentis charte descriptione annotare et sigillorum nostrorum munimine insigniri. Huius rei testes sunt Leûtoldus Prúscinch, Marquardus de Alheimstorf, Wernherus de sancto Vito, Albertus Camerarius, Chunradus de Alheimstorf, Heinrich Volchrat, Wernhardus de Neussoltinge, Ditmarus de Mulberg, Wernhardus officialis et Vulfingus filius suus, Aluuikus iudex et filii sui, Wolfkerus officialis et alii quam plures. Actum in Greimharsteten Anno domini M. CC. LX. quarto, in festo Joannis Baptiste.

Copie im Stiftsarchive zu Wilhering.

1264. 1. Juli. Linz.

CCCXLIV.

Stülz, Wilhering 533.

Gerichtsbrief Chunrats von Sumerau, Richters ob der Enns, womit er das Gut Spek dem Kloster Garsten zuerkennt. Ego Chunradus de Sumerawe Jvdex prouintie austrie superioris presentibus litteris cupio fieri manifestum, quod venerabilis Gerstensis abbas Fridericus in nostro consistorio apud Linzam sollempniter obtinuit et honeste curiam dictam speke, quam tenuit dapifer de Crizenstein et nos per publicum nuncium Jvdicii Ottonem dictam curiam dedi abbati prefato. Datum et actum jn Linza anno domini M CC LX IIII jn octaua Johannis baptiste. Testes sunt Dominus Ditricus pincerna de Dobra, Trostlinus, Regerus de preschinch, Dominus vlricus de capella, Dominus Otto de truna, Chunradus Schermer, heinricus de aliten, Ortolfus de Chersperch, Richerus de Stadel, Marquardus de priuhauen et alii plures.

Orig. auf Perg. mit Siegel. Stiftsarchiv Garsten.

Kurz, Beiträge II, 558.

Urkundenbuch des Landes ob d. Eans. III. Bd.

21