Imágenes de páginas
PDF
EPUB

minus proditio Judæ, quàm vocatio Pauli ; anathema sit.

CAN. VII. Si quis dixerit, opera omnia, quæ ante justificationem fiunt, quacumque ratione facta sint, verè esse peccata, vel odium Dei mereri; aut quantò vehementiùs quis nititur se disponere ad gratiam, tantò eum graviùs peccare; anathema sit.

CAN. VIII. Si quis dixerit, (1)gehennæ metum,per quem ad misericordiam Dei de peccatis dolendo confugimus, vel à peccando abstinemus, peccatum esse, aut peccatores pejores facere; anathema sit. CAN. IX. Si quis dixerit, sola fide impium justificari, ita ut intelligat nihil aliud requiri, quod ad justificationis gratiam consequendam cooperetur; et nulla ex parte necessè esse, eum suæ voluntatis motu præparari, atque disponi; anathema sit. atque disponi; anathema sit.

CAN. X. Si quis dixerit(2), homines sine Christi justitia, per quam nobis meruit justificari, aut per eam ipsam formaliter justos esse ; anathema sit.

CAN. XI. Si quis dixerit, homines justificari vel sola

im

suerte que no es menos propia obra suya la traycion de Judas, que la vocacion de san Pablo; sea excomulgado.

CAN. VII. Si alguno dixere, que todas las obras executadas antes de la justificacion, de qualquier modo que se hagan, son verdaderamente pecados, ó merecen el odio de Dios; ó que con quanto mayor ahinco procura alguno disponerse á recibir la gracia, tanto mas gravemente peca ; sea excomulgado.

(1)

CAN. VIII. Si alguno dixere, que el temor del infierno, por el qual Psalm. 27. doliéndonos de los pecados, nos acogemos á la misericordia de Dios, ó nos abstenemos de pecar, es pecado, ó hace peores á los pecadores ; sea excomulgado.

CAN. IX. Si alguno dixere, que el pecador se justifica con sola la fe, entendiendo que no se requiere otra cosa alguna que coopere á conseguir la gracia de la justificacion; y que de ningun modo es necesario que se prepare y disvoluntad ; sea excomulgado. Ponga con el movimiento de su

(2)

CAN. X. Si alguno dixere, que Gelat.2.et 5. los hombres son justos sin Ephes...et4. aque

la justicia de Jesu-Cristo por la que nos mereció ser justificados, ό

que son formalmente justos por aquella misma ; sea excomulgado.

CAN. XI. Si alguno dixere, que los hombres se justifican ó con

SO

(4)

sola la imputacion de la justicia de Jesu-Cristo, ó con solo el perdon de los pecados, excluida la gracia Roman. 5. y caridad que se difunde en sus corazones, y queda inherente en ellos por el Espíritu santo; ó tambien que la gracia que nos justifica, no es otra cosa que el favor de Dios; sea excomulgado.

CAN. XII. Si alguno dixere, que la fe justificante no es otra cosa que la confianza en la divina misericordia, que perdona los pecados por Jesu-Cristo ; ó que sola aquella confianza es la que nos justifica; sea excomulgado.

CAN. XIII. Si alguno dixere, que
es necesario á todos los hombres
para alcanzar el perdon de los pe-
cados, creer con toda certidum-
bre, y sin la menor desconfian-
za de su propia debilidad é in-
disposicion, que les están perdo-
nados los pecados; sea excomul-
gado.

CAN. XIV. Si alguno dixere, que
el hombre queda absuelto de los
pecados, y se justifica precisamen-
te porque cree con certidumbre
que está absuelto y justificado; ó
que ninguno lo está verdadera-
mente sino el que cree que
tá; y que con sola esta creencia
queda perfecta la absolucion y
justificacion 3 sea excomulgado.

lo es

CAN. XV. Si alguno dixere, que el hombre renacido y justificado está obligado á creer de fe que él

es

imputatione justitiæ Christi, vel sola peccatorum remissione, exclusa gratia, et caritate (1), quæ in cordibus eorum per Spiritum sanctum diffundatur, atque illis inhæreat; aut etiam gratiam, qua justificamur, esse tantùm favorem Dei; anathema sit. rit, fidem justificantem nihil CAN. XII. Si quis dixealiud esse,

esse, quàm fiduciam divinæ misericordiæ peccata remittentis propter Christum ; vel eam fiduciam so

lam esse, qua justificamur;

`anathema sit.

CAN. XIII. Si quis dixerit,omni homini ad remissionem peccatorum assequendam necessarium esse, ut credat certò, et absque ullá hæsitatione propriæ infirmitatis, et indispositionis, peccata sibi esse remissa; anathema sit.

CAN. XIV. Si quis dixerit, hominem à peccatis absolvi, ac justificari ex eo, quòd se absolvi, ac justificari certò credat ; aut nominem verè esse justificatum, nisi qui credat se esse de absolutionem, et justifijustificatum; et hac sola ficationem perfici; anathema

sit.

hominem renatum, et jusCAN. XV. Si quis dixerit, tificatum teneri ex fide ad

cre

credendum se certò esse in

es ciertamente del número de los numero prædestinatorum; predestinados; sea excomulgaanathema sit.

CAN. XVI. Si quis magnum illud usque in finem perseverantiæ donum se certò habiturum absoluta, et infallibili certitudine dixerit, nisi hoc ex speciali revelatione didicerit; anathema sit. CAN.XVII. Si quis justificationis gratiam (i) non nisi prædestinatis ad vitam contingere dixerit ; reliquos verò omnes, qui vocantur, vocari quidem, sed gratian non accipere, utpote divina potestate prædestinatos ad

malum; anathema sit.

CAN. XVIII. Si quis dixerit, Dei præcepta homini etiam justificato, et sub gratia constituto, esse ad observandum impossibilia; anathema sit. CAN. XIX. Si quis dixerit, nihil præceptum esse in Evangelio præter fidem, cætera esse indifferentia, neque præcepta, neque prohibita, sed libera; aut decem præ cepta nihil pertinere adChristianos; anathema sit.

CAN. XX. Si quis hominem justificatum, et quan tumlibet perfectum dixerit non teneri ad observantiam mandatorum Dei, et Ecclesiæ, sed tantùm ad credendum; quasi verò Evangelium

sit

do.

CAN. XVI. Si alguno dixere con absoluta é infalible certidumbre, que ciertamente ha de tener hasta el fin el don de la persegran verancia, à no saber esto por especial revelacion; sea excomulgado.

(1)

CAN. XVII. Si alguno dixere,que no participan de la gracia de la justificacion sino los predestina- Joann. 5. dos á la vida eterna; y que todos los demas que son llamados, lo son en efecto, pero no reciben gracia, pues están predestinados al mal por el poder divino ; sea excomulgado,

CAN. XVIII. Si alguno dixere,que es imposible al hombre aun justificado y constituido en gracia, observar los mandamientos de Dios; sea excomulgado,

CAN. XIX. Si alguno dixere, que el Evangelio no intima precepto alguno mas que el de la fe; que todo lo demas es indiferente, que ni está mandado, ni está prohibi do,sino que es libre; ó que los diez mandamientos no hablan con

los Cristianos; sea excomulgado.

CAN. XX. Si alguno dixere, que el hombre justificado, por perfecto que sea, no está obligado á observar los mandamientos de Dios y de la Iglesia, sino solo á creer; como si el Evangelio fuese

una

(1)

una mera y absoluta promesa de
la salvacion eterna sin la condi-
cion de guardar los mandamien-
tos ; sea excomulgado.

CAN. XXI. Si alguno dixere, que Jesu-Cristo fue enviado por Dios á los hombres como redenIsai 33.vers tor en quien confien, pero no como legislador á quien obedezcan; sea excomulgado.

2. Matth. 1. 2. 6.

CAN. XXII. Si alguno dixere, que el hombre justificado puede perseverar en la santidad recibida sin especial auxilio de Dios, ó que no puede perseverar con él; sea excomulgado.

CAN. XXIII. Si alguno dixere,que el hombre una vez justificado no puede ya mas pecar, ni perder la gracia, y que por esta causa el que cae y peca nunca fué verdaderamente justificado; ó por el contrario que puede evitar todos los pecados en el discurso de su vida, aun los veniales, á no ser por especial privilegio divino, como lo cree la Iglesia de la bienaventurada virgen Maria; sea excomulgado.

sit nuda, et absoluta promissio vitæ æternæ sine conditione observationis mandatorum; anathema sit.

CAN. XXI. Si quis dixerit, Christum Jesum à Deo hominibus datum fuisse ut redemptorem, cui fidant (1), non etiam ut legislatorem, cui obediant ; anathema sit.

CAN. XXII. Si quis dixerit, justificatum vel sine speciali auxilio Dei in accepta justitia perseverare posse, vel cum eo non posse; anathema sit.

CAN. XXIII. Si quis hominem semel justificatum dixerit ampliùs peccare non posse, neque gratiam amittere; atque ideò eum, qui labitur, et peccat, numquam verè fuisse justificatum; aut contra, posse in tota vita peccata omnia, etiam venialia, vitare, nisi ex speciali Dei privilegio, quemadmo dum de beata Virgine tenet Ecclesia; anathema sit.

CAN. XXIV. Si quis dixerit, justitiam acceptam non conservari, atque etiam non augeri coram Deo per bona opera; sed opera ipsa fructus solummodo et signa esse justificationis adeptæ,

CAN. XXIV. Si alguno dixere,que la santidad recibida no se conserva, ni tampoco se aumenta en la presencia de Dios, por las buenas obras; sino que estas son únicamente frutos y señales de la justificacion que se alcanzó, pero no causa de que se aumente; sea non autem ipsius augenda

excomulgado.

causam ; anathema sit.

[blocks in formation]

CAN. XXV. Si quis in quolibet bono opere justum saltèm venialiter peccare dixerit; aut, quod intolerabilius est, mortaliter, atque ideò pœnas æternas mereri; tantùmque ob id non damnari, quia Deus ea opera non imputet ad damnationem; anathema sit.

CAN. XXVI. Si quis dixerit, justos non debere pro bonis operibus, quæ in Deo fuerint factá, expectare, et sperare æternam retributionem à Deo per ejus misericordiam, et Jesu Christi meritum, si benè agendo, et divina mandata custodiendo(1),usque in finem perseveraverint; anathema sit. CAN. XXVII. Si quis dixerit, nullum esse mortale peccatum (2), nisi infidelitatis; aut nullo alio quantumvis gravi, et enormi, præterquam infidelitatis peccato, semel acceptam gra tiam amitti; anathema sit.

CAN. XXVIII. Si quis dixerit, amissa per peccatum gratia, simul et fidem semper amitti; aut fidem, quæ

remanet, non esse veram

fidem, licèt non sit viva; aut cum, qui fidem sine carita te habet, non esse Christianum; anathema sit.

CAN. XXIX. Si quis dixerit, eum, qui post baptis

mum

CAN. XXV. Si alguno dixere, que el justo peca en qualquiera obra buena por lo menos venialmente, ó lo que es mas intolerable, mortalmente, y que merece por esto las penas del infierno; y que sino se condena por ellas, es precisamente porque Dios no le imputa aquellas obras para su condenacion; sea excomulgado.

CAN. XXVI. Si alguno dixere,que los justos por las buenas obras que hayan hecho segun Dios, no deben aguardar ni esperar de Dios retribucion eterna por su misericordia, y méritos de JesuCristo si perseveraren hasta la muerte obrando bien, y observando los mandamientos divinos ; sea excomulgado.

(1) Matth. 24.

(2)

CAN. XXVII. Si alguno dixere, que no hay mas pecado mortal que el de la infidelidad, ó 1.Corinth. 6. que, á no ser por este, con ningun otro,por grave y enorme que sea, se pierde la gracia que una vez se adquirió; sea excomulgado.

[ocr errors]

CAN. XXVIII. Si alguno dixere, que perdida la gracia por el pe cado, se pierde siempre, y al mismo tiempo la fe; ó que la fe que permanece no es verdadera fe, bien que no sea fe viva; ó que el que tiene fe sin caridad no es cristiano; sea excomulgado.

CAN. XXIX. Si alguno dixere,que el que peca despues del bautismo

L

na

« AnteriorContinuar »