'mundo reputantur, ac ideo jure a deo ad sua mysteria ante'positi.-Leaf b. 8. 6 6 (e) Angustis sane et minutis sunt animis qui hoc non vident, quique sentiunt de secularibus rebus contendendum esse, et in hisce jus quærendum suum ; qui ignorant quæ sit divina justitia, quæ injustitia; quique etiam homunciones, 'quorum stultitia haud scio ridenda ne sit magis quam deflenda, sed certe deflenda; quoniam ex ea ecclesia calamita'tem sentit, ac pæne eversionem. Sed illi homunciones per'didi (quibus hoc nostrum seculum plenum est) in quibusque 'sunt etiam qui minime debent esse ecclesiastici viri, et qui habentur in ecclesia primarii. Illi (inquam) ignari penitus evangelica et apostolicæ doctrinæ, ignari divinæ justitiæ, ignari christianæ veritatis, soliti sunt dicere causam dei, jus ecclesiæ, patrimonium christi, bona sacerdotii, defendi a se ' oportere et sine peccato non posse non defendi. O angustia! 'O cæcitas! O miseria istorum, qui quum ineunt rationem 'perdendi omnia, non solum hæc secularia, sed illa quoque ' etiam sempiterna; quumque ipsa perdunt, putant se tamen ' eadem acquirere, defendere et conservare; qui ipso rerum exitu ubique in ecclesia homines, ipsis piscibus oculis durioribus, non cernunt quæ contentionibus judiciisque dispendia religionis, diminutio auctoritatis, negligentia christi, blasphemia dei, sequitur. Ea etiam ipsa denique, quæ ipsi " vocant "bona ecclesiæ," quæque putant se suis litigationibus ' vel tenere vel recuperare; quæ quotidie paulatim et latenter 'tum amittunt, tum ægre custodiunt, siquidem magis vi 'quam hominum liberalitate et charitate, quo nihil ecclesia 'indignius esse potest. In qua proculdubio eadem debet esse ratio conservandi quæ data fuerint quondam, quæ fuerit 'comparandi. Amor dei et proximi, desiderium celestium, contemptus mundanorum, vera pietas, religio, charitas, benignitas erga homines, simplicitas, patientia, tolerantia 'malorum, studium semper bene faciendi vel omnibus homi'nibus ut [in constanti] bono malum vincant, hominum ani'mos conscitavit ubique tandem ut de ecclesia christi bene ' opinarentur, ei faveant, eam ament, in eam benefici et 'liberales sint, darentque incessanter, datisque etiam data accumulent, quum viderant in ecclesiasticis viris nullam • avaritiam, nullum abusum liberalitatis suæ. Quod si qui 6 6 6 6 supremam partem teneant in christiana ecclesia (id est 'sacerdotes) virtutem (quæ acquisivit omnia) perpetuo ' tenuissent adhucve tenerent; profecto si staret causa, effectus sequeretur, vel auctus vel conservatus, hominesque ecclesi'astici non solum quieti possiderent sua; sed plura etiam ' acciperent possidenda. Sed quum aquæ (ut ait David) 'intraverant usque animos nostros, quumque cupiditatis et ' avaritiæ fluctibus obruimur, nec illud audimus, Divitiæ si 'affluant, nolite cor apponere, quumque neglecta illa virtute 'et justitia et studio conservandi amplificandique regni dei in terris, quod sacerdotio nec exposcenti nec expectanti ejusmodi acquisivit omnia, animos suos (proh nephas!) in illos ap'pendices et pendulas divitias converterint, quod onus est potius ecclesiæ quam ornamentum, tunc ita illo retrospectu canes illi et sues ad vomitum, et ad volutabrum luti, infir'maverunt se amissa pulchra et placida conservatrice rerum 'virtute; ut quum vident recidere a se quotidie quod virtus 'comparavit, impotentes dimicant et turpiter sane confligunt ' inter se et cum laicis cum sui nominis infamia et ignominia religionis, et ejus rei etiam quam maxime quærunt indies 'majore dispendio ac perditione non videntes cæci, si qui "[ ] acquisierit aliquid necessario ejus contrarium idem auferre oportere. Contemptus mundi mundanarumque rerum quem docuit christus comparavit omnia; contra ' earundem amor amittet et perdet omnia. Quis non videt quum virtute præstitimus, nos tunc bona mundi jure exigere. 'non potuisse nisi quatenus tenuiter ad victum vestitumque 'pertineat quo jubet Paulus contenti simus. Quis (inquam) non videt multo minus nunc nos exigere debere, quum ' omnis virtutis expertes sumus, quumque ab ipsis laicis nihil 'fere nisi tonsa coma, et corona, capitio, et demissa toga, 'differimus, nisi hoc dicat quispiam (deridens nos), quum 'nunc sumus relapsi in mundum, quæsunt mundi et partem ' nostram in mundo nos expostulare posse; ut non amplius 'dicamus, Dominus pars hæreditatis nostræ ; sed nobis 'dicatur, Mercedem vestram recepistis. O bone deus, quam 'puderet nos hujus descensus in mundum, si essemus 'memores amoris dei erga nos, exempli christi, dignitatis religionis christianæ, professionis et nominis nostri.'Leaf d. 3-5. 6 6 (f) Hic obstupesco et exclamo illud Pauli mei, "O altitudo "divitiarum sapientiæ et scientiæ dei." O sapientia admirabiliter bona hominibus et misericors, ut jure tua pia benignitas altitudo divitiarum potest appellari, qui commendans 'charitatem tuam in nobis voluisti in nos tam esse liberalis ut temetipsum dares pro nobis, ut tibi et deo nos reddere'mur. O pia, O benigna, O benefica sapientia, O os, verbum, 'et veritas dei in homine, verbum veridicum et verificans, qui ' voluisti nos docere humanitus ut nos divinitus sapiamus, ' qui voluisti esse in homine ut nos in deo essemus. Qui 'denique voluisti in homine humiliari usque ad mortem, 'mortem autem crucis, ut nos exaltaremur usque ad vitam, vitam autem dei.' APPENDIX C. ON THE DATE OF MORE'S BIRTH. The following correspondence in 'Notes and Queries ' (Oct. 1868) may be considered, I think, to set at rest the date of Sir Thomas More's birth. No. 1 (Oct. 17, 1868). Some months ago I found the following entries, relating 'to a family of the name of More, on two blank leaves of 6 6 a MS. in the Gale collection, in the library of Trinity The class mark of the volume is O College, Cambridge. ‹ “ O. 2. 21.” Its contents are very miscellaneous. Among ' other things is a copy of the poem of Walter de Bibles'worth, printed by Mr. Thomas Wright in his volume of • Vocabularies from the Arundel MS. The date of this is early fourteenth century. The names of former possessors 6 ' of the volume are "Le: Fludd" and "G. Carew;" the 'latter being probably Sir George Carew, afterwards Earl of 'Totness. The entries which I have copied are on the last leaf and the last leaf but one of the volume. I have added 'the dates in square brackets, and expanded the contractions: "Md quod die dominica in vigilia Sancti Marce Evange"liste Anno Regni Regis Edwardi quarti post conquestum Anglie quartodecimo Johannes More Gent. maritatus fuit "Agneti filie Thome Graunger in parochia sancti Egidij "extra Crepylgate london. [24 April, 1474.] "Med quod die sabbati in vigilia sancti gregorij pape "inter horam primam & horam secundam post Meridiem "eiusdem diei Anno Regni Regis Edwardi quarti post con"questum Anglie xv° nata fuit Johanna More filia Johannis "More Gent. [11 March, 1474-5.] "Ma quod die veneris proximo post Festum purificacionis "beate Marie virginis videlicet septimo die Februarij inter "horam secundam et horam terciam in Mane natus fui "Thomas More filius Johannis More Gent. Anno Regni Regis Edwardi quarti post conquestum Anglie decimo septimo. [7 Feb. 1477-8.] 6.66 6.66 "Md quod die dominica videlicet vltimo die Januarij "inter horam septimam et horam octauam ante Meridiem "Anno regni Regis Edwardi quarti decimo octauo nata "fuit Agatha filia Johannis More Gentilman. [31 Jan. "1478-9.] "Ma quod die Martis videlicet vjto die Junij inter horam "decimam & horam vndecimam ante Meridiem natus fuit "Johannes More filius Johannis More Gent. Anno regni "Regis Edwardi quarti vicesimo. [6 June, 1480.] "Med quod die lune viz. tercio die Septembris inter "horam secundam & horam terciam in Mane natus fuit "Edwardus Moore filius Johannis More Gent. Anno regni "regis Edwardi iiiji post conquestum xxj°. [3 Sept. "1481.] "Ma quod die dominica videlicet xxij° die Septembris "anno regni regis Edwardi iiijti xxijo inter horam quartam " & quintam in Mane nata fuit Elizabeth More filia Johan"uis More Gent." [22 Sept. 1482.] It will be seen that these entries record the marriage of a 'John More, gent., in the parish church of St. Giles, Cripple'gate, and the births of his six children, Johanna, Thomas, Agatha, John, Edward, and Elizabeth. Now it is known that Sir Thomas More was born, his biographers vaguely say, about 1480 in Milk Street, Cheapside, which is in the parish of St. Giles, Cripplegate; that he was the son of Sir John More, afterwards Lord Chief Justice, who, at the time of his son's birth, was a barrister, and 'would be described as "John More, gent."; and that he had 'two sisters, Jane or Joane (Wordsworth's Eccl. Biog. ii. 49), 'married to Richard Stafferton, and Elizabeth, wife to John Rastall the printer, and mother of Sir William Rastall (born 1508), afterwards Lord Chief Justice of the Queen's • Bench. The third entry above given records the birth of Thomas, 6 son of John More, who had been married in the church of St. Giles, Cripplegate, and may be presumed to have lived |