conserventur, tam tibi quam clericorum, et paupe- A præfatam Cephaludensem ecclesiam quomodolibet rum usibus omnimodis profutura. Si qua igitur in posterum ecclesiastica sæcularisve persona, hanc nostræ constitutionis paginam sciens, contra eam temere venire tentaverit, secundo tertiove com.monita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis et honoris sui careat dignitate, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo corpore et sanguine Dei et Domini nostri Jesu Christi Redemptoris aliena fiat, atque in extremo examine districtæ ultioni subjaceat; cunctis autem eidem Ecclesiæ justitiam servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi, quatenus et hic fructum bonæ actionis percipiant, et apud districtum judicem præmia æternæ pacis inveniant.

vilegiis glorioso filio nostro Rogerio, suisque hæ- A et unum frætrem ejusdem (qui tertius promptiose redibus a Romana Ecclesia traditis. Si qua igi

tur ecclesiastica, etc. Cunctis autem hæc ista, etc. Amen.

Anacletus Catholicæ Ecclesiæ episcopus.

Ego Crescentius presb. card. tit. SS. Petri et
Marcellini suscripsi.

Ego Joannes presb. card. tit. Pastoris subsc.
Ego Amatus presb. card. tit. S. Eusebii-subsc.
Ego Gregorius card. diac S. Eustachii subsc.
Ego Silvius card. diac. S. Luciæ subsc.
Ego Raynaldus diac. card. S Laurentii subsc.
Datum Priverni per manus Saxonis S. R E.
presb. card. et cancell., xvin Kal. Octob., in. xI.
Incarn. Domini 1131, pontificatus autem D. Ana-
cleti II papæ an. 11.

B

Propter nimiam charitatis dilectioner, qua personam tuam diligimus et ab ea vicissim diligi nihilominus credimus, sedis apostolicæ litteras tibi jam frequentius destinavimus, fiduciam de te talem habentes, quod et tuis nos sæpius epistolis et nuntiis visitare deberes. Verum, tu frater in Christo charissime, nescimus quo torpore detentus nulla a te C aliquando suscipere rescripta meruimus. Proinde nos, licet in his plurimum admirantes aliquantulum doleamus, non tamen desistius quin et iterato te nostris litteris visitemus, et de his quæ penes nos acta sunt vel aguntur, certiorem reddamus. Siquidem post discessum Lotharii quem, sicut jam te credimus accepisse, divina nobis virtute cooperante non sine multa strage suorum ignominiose satis ac turpiter redire coegimus, hæresiarcha G. (212), quem intra perjurorum nostrorum domos in primo factionis suæ nido intrusit, clero in eum et populo reclamante quoniam in Urbe manere non potuit, navigio Pisas de nocte confugit, ibi vivens utcunque miserrime latitat; nos per Dei gratiam cum fratribus et filiis nostris episcopis, presbyteris ac dia- D conibus cardinalibus, clero Urbis universo et populo, qui nobis, sicut ab initio fecit, individua charitate cohæret, sani et prosperi su nus, solemnitates paschales antiqua prædecesorum nostrorum consuetudine, in Lateranensi palatio, cum omnibus civitatis nostræ patriciis cum aliis anni festivitatibus quiete ac pacifice, honorifice ac devote peregimus; basilicas S. Joannis et S. Pauli apostoli cum quibusdam munitiunculis aliis quas in adventu Lotharii inimici nostri invaserant, et de quibus multum gloriabantur, nuper recepimus, et in potestate nostra tenemus; illos perjuros nostros Leofraia pane

(212) Greyorius antea vocabatur Innocentius.

ad omne flagitium audacissimus, cum viris bellicosis fere numero sexaginta sub ruina cujusdam ecclesiæ campanarii, quod de nocte sufloderant, obrutus est et exstinctus) fidelium nostrorum præcipue charissimi filii nostri R. Siciliæ regis anxilio de medio Ecclesiæ per Dei gratiam funditus exstirpare disponimus; nam ita eos inclusos viriliter obsidemus, qui aut se de proximo nostris manibus reddet, aut sicut jam diximus, radicitus interibunt. In his igitur omnibus, dilectissime frater, largitori bonorum omnium Domino nobiscum pariter grates dignas exsolvens, et inimicorum mendacia pro data tibi sapientia respuens, Denm omnipotentem exores, ut imperfectum nostrum videant oculi nostri, et statum tuum et bonam, quam erga nos voluntatem et animum geris, tuis ad nos missis, et per latorem præsentium frequentes epistolis, et per alios nuntios dirigas, ne, juxta dictum Apostoli, magis diligere quam diligi videamur.

Dalam Laterani x Kal. Maii.

XLVIII.

Monasterium S.Sophiæ Beneventanum tuendum suscipit ac bona ejus confirmat.

(Anno 1130-1136.)

[Anecdota Ughelliana. 500.]

ANACLETUS episcopus, servus servorum Domini, dilecto in Domino filio FRANCONI abbati monasterii Sanctæ Sophiæ intra Beneventanam civitatem, ejusque successoribus regulariter promovendis in omnem perpetuitatem.

Omnium quidem fidelium nostrorum, verumtamen eorum, specialius admittere preces, necnon et petitiones debemus, qui sedis apost., cujus curam et rationem, Domino disponente atque favente, suscepimus, familiarius, et tanquam jure proprio subjecti esse noscuntur, necnon et sunt. Quamobrem, dilectissime atque amantissime in Christo fili Franco abbas, petitionibus tuis haud immerito annuendum censuimus atque duximus, ut venerabile Sanctæ Sophiæ coenobium, cui, auctore Domino, præsides juxta ac vices agis, ad speculum sun ad exemplar nostrorum prædecessorum sanc æ recorda tionis potificumque Romanorum, Leonis IX papæ, Urbani, Paschalis et Calixti, in B. Petri apostolorum principis tutelam nostramque defensionem susciperemus, ac auctoritatis nostræ robore muniremus per præsentem nostri privilegii paginam apostolica auctoritate sancimus, et confirmamus, ut idem cœnobium soli Romanæ Ecclesiæ subditum, ab omnium ecclesiarum aut personarum jugo liberum habeatur, et quæ prædecessoris nostri eidem templo tribuerunt, nos quoque præsenti decreto nostro tribuimus. Ut autem orationum quæ illic assidue Domino offeruntur, esse participes nos mereamur, mitram ac chirothecas tam tibi, dilectissime fili Franco abbas, quam successoribus tuis in

codem monasterio Domino Deo nostro servientibus A S. Laurentii apud Micerium, S. Stephani apud Ma

in perpetuum habere, ac possidere concedimus ; dalmaticæ quoque usum, ac semicincti his diebus, tantum qui inferius prænominantur, tibi tuisque successoribus in perpetuum apostolicæ sedis liberalitate concedimus ac tribuimus, id est Natali Domini, sanctissimique Stephani protomartyris, Epiphania, S. Benedicti, itemque in Ramis palmarum, Coena Domini, in Paschate, et proxima secunda feria, S. Angeli, sanctissimæque Crucis, Ascensione, Pentecoste, S. Joan. Baptistæ, Sancti Petri, in omnibus festivitatibus sanctæ Mariæ, Sancti Mercurii, in festivitate Omnium Sanctorum, duodecim millium martyrum, Dedicatione Ecclesiæ, Commemoratione sanctorum omnium. Cellas præterea et villas,

tulonam, Sancti Martini in Palumbe, S. Abundini in galo Stedine, S. Mercurii, Sanctæ Reparatæ, S. Stephani in galo Noceto, S. Magni, Sanctæ Helenæ, S. Stephani, sanctæ Crucis, S. Martini, S Simeonis, S. Pollucis in galo, Sanctæ Joannæ in finibus Caniensibus, Sanctæ Mariæ in Galo Affe, S. Joannis, S. Michaelis Archangeli in Olicino, Sanctæ Mariæ in Melanica, Sanctæ Mariæ in civitate Dragonarica, S. Benedicti apud Cannas, S. Juliani in Avellino, S. Juliani, S. Germani, S. Henrici, S. Theodori, S. Hermanni, S. Lutgeri, S. Arostarii, S. Constantini, S. Roberti, S. Bartholomæi, Sanctæ Mariæ in Bellula in Caudis, S. Angeli in Palumbaria, monasterium S. Angeli cum cellis suis, omnibusque per

vel ecclesias, quæ prædecessorum tuorum studio, B tinentibus, in civitate Neapolitana, Sanctæ Crucis

sive tuo, juste vel canonice jam dicto monasterio sunt acquisita, possidendas vobis perpetuo confirmamus; hoc est, ecclesiam S. Benedicti quæ nominatur Xenodochium S. Joannis, Sanctæ Euphemiæ, S. Petri quæ nominatur Rasari, Sanctæ Mariæ Rotundæ intra ipsam civitatem Beneventanam, ecclesiam Sanctæ Mariæ, S. Peri, S. Nicolai, Sancti Erasmi, et Marciani, Sanctæ Sophiæ virginis, S. An. geli fo as eamdem civitatem Beneventanam, in Pantano ecclesiam S. Benedicti Patris ac confessoris ;S. Vitalis, S. quoque Mercarii apud Olivolam; S. Angeli; Sanctæ Mariæ de Scolcaturo una cum pertinentis suis omnibus, in Vado Azanim S. Benedicti, in Faffone S. Valentiniani, apud Votum ecclesiam S. Felicis una cum terris suis omnibus in Corneto, S. Silvestri, in duobus rivis S. Mariæ in Paritulo, S. Marciani in Veteleno, S. Martini in Cocciano, S. Petri apostolorum principis in Pazano, S. Nicolai episcopi, item in civitate Beneventana Sanctum Stephanum protomartyrem in Palearia, Sanctæ Mariæ de Lucenaria, et duas curtes Sanctæ Mariæ in Becellaria, Sanctæ Mariæ in Templana, in civitate quæ nominatur Ariana, S. Angeli cum cellis suis, S. Stephani in Fromaria, S. Gregorii in Esde, S. Angeli in Pesclo Nalibergo; ecclesias Sancræ Mariæ, S. Joannis in Calisi, Sanctæ Mariæ in territorio Tamari, S. Marcelli, apug Regnum Sanctæ Mariæ in Tusculano, S. Mauri, S. Joannis in Asculo, S. Petri, S. Desiderii; S. Archangeli in Eliceto, sanctum Effrem in Morteto, S. Petri apud Trojam, S. Mercurii apud Bivinum, S. Martini Episcopi, in Biferno monasterium S. Angeli una cum cellis suis omnibus, in Petra S. Angeli, S. Trinitatis in Petra Findi S. Agnelli, S. Constantini, S. Elisabethe, sanctæ Annæ, S. Joannis, S. Petri in balneo in valle Luparia, Sanctæ Crucis in Limosana, S. Martini in Mutale, S. Marciani in Testonis, S. Archangeli, S. quoque Onuphrii una cum omnibus suis pertinentiis, in Materia S. Agnetæ, in Alifis S. Mercurii, S. Angeli, S. Mariæ, S. Marci, Sanctæ Annæ, S. quoque Silvestri, S. Mariæ Garoini, Abbatis, apud S. Agatham, S. Adjutoris apud montem Virgineum, sancti quo que Adjutoris in Trevento,

D

in Sessula, S. Michaelis Anchangeli in Toccula, S. Raphaelis Archangeli in monasteria Follolanensi, Sanctæ Bennæ cum ecclesiis suis, omnibusque pertinentiis, in petra sturmini casas et silvas, vinceas et territoria, curtemque de Lapillo et ecclesiam S. Bartholomæi in Collino, S. Bartholomæi et curtem de Noriano, sancti Petri Apostoli de luce magna, apud Roderium S. Martini in Alano, S. Mariæ in Galdione, et in monte malo sancti Felicis, in Pertore S. Viti, ad Balbam apud montes sancti Marci in fossa cæca S. Stephani ad Furculas caudinas S. Fossi in Hierusalem, in territorio campi læti ecclesiam S. Luciæ Virginis, S. Marci, juxta civitatem Florentinam monasterium S. Salvatoris cum aliis ecclesiis ad idem monasterium pertinentibus, videlicet, S. Leonis inter prædictam civitatem et S. Petri de Vitiano et S. Stephani cum villa quæ nominatur Francisca, monasterium S. Nicolai episcopi in monte Filine una cum aliis ecclesiis ad idem monasterium pertinentibus, in territorio Rodensi S. Barbaræ virginis, in civitate Veteri Secum omnipina monasterium S. Mariæ una bus cellis suis, apud Vaccatarias monasterium Sancti Antonii cum cellis suis et omnibus pertinentiis fratrum et S. Benedicti, in Sambuceto sanctæ Mariæ, in casali Petrifiate S. Joannis, in Portula S. Viti, in Caretro S. Augustini, in Pontino S. Maximini, in Corteto S. Mauritii, in Luceto sancti Martini, in Causano S. Christofori, in Alif S. Petri apostoli iu Certia, in Minori S. Angeli, in Ferre perto S. Laurentii, in Lumparia S. Lucia, in Luniria S. Hermanni in Panno S. Bartholomæi, item Castellum Fori, Catalupi Castellum vetus, But icella, Fanetum, Obianum, Ripas longas, villam Leonis cubantis una cum Ecclesiis atque earum omnibus pertinentiis.

Auctoritate præterea apostolicæ sedis omnes in in tegrum oblationes vivorum simul ac defunctorum, quas hodie habet, vel in futurum idem monasterium concessione pontificum, liberalitate principum, oblatione fidelium legitime cum cellis suis sibi subjectis poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. Obeunte nunc ejus

loci abbate, vel etiam tuorum quolibet successorum, A servitio commorantur, quorumque bona ipsius ejus

nullus ibi qualibet subreptionis astutia aut etiam violentia præponatur, nisi quem fratres communi consensu vel pars fratrum consilii sanioris secundum Dei Dominique timorem, et B. Benedicti Regulum, providerit eligendum, a Romanorum semper pontifice consecrandum; chrisma, oleum sanctum, consecrationesque altarium sive basilicarum, ordinationes monachorum qui ad sacros sunt ordines promovendi, ab episcopis in quorum diœcesibus estis, accipiatis, si gratiam atque communionem apostolicæ sedis babuerint, et si ea gratis et absque gravitate aliqua impenderint; alias liceat vobis quem volueritis adire pontificem, et ab eo consecrationem et sacramenta accipere.

Decrevimus igitur ut nulli omnino hominum liceat idem monasterium perturbare temere, aut ei ullas etiam possessiones auferre, vel ablatas reti nere, minuere vel temerariis vexationibus fatigare atque molestare, verumtamen omnia integra conserventur, eorum pro quorum sustentatione ac gubernatione concessa sunt, usibus omnimode profutura. Si quis autem in crastinum archiepiscopus, episcopus, imperator, rex, dux, marchio, princeps, comes, baro, vicecomes, stratigotus, judex, castaldio, sut ecclesiastica vel etiam sæcularis persona, hanc nostræ constitutionis paginam sciens, contra eam qmoquomodo temere, ullo modo aut ratione temerare ausus fuerit, secundo tertiove commonita, si non satisfactione congrua emendaverit, potestatis honorisve sui dignitate careat, reamque se divino judicio existere de perpetrata iniquitate cognoscat, et a sacratissimo sanguine et corpore Dei et Domini Salvatoris nostri Jesu Christi aliena abeat, atque in extremo examine districtæ ultioni subjaceat: cunctis autem hæc juste servantibus sit pax et tranquillitas Domini nostri Jesu Christi quatenus et hic fructum bonæ actionis percipiant, et ibi apud districtum judicem præmium necnon mercedem æternæ pacis inveniant. Amen.

Ego Anacletus Catholicæ religionis episcopus.
Ego Gregorius presbyter et cardinalis.

Ego Aderiscius cardinalis.

Ego Silvius cardinalis.

Ego Matthæus cardinalis et diacomus SS. Cosmæ et Damiani infra templum Romuli.

dem esse noscuntu", consueta sedis apostolicæ liberalitate (qui auctore Domino, licet indigni præsidemus) largioris beneficii manum extendere propensius debeamus. Quapropter, venerabilis frater Roscimanne Beneventane archiepiscope, preces tuas et fratrum nostrorum episcoporum et cardinalium pro tuo amore apud nos intervenientium clementius admittentes largimur, et concedimus tibi tuisque successoribus in perpetuum totum integrum paradisum et atrium quod est ante ipsum episcopium, ecclesiam videlicet S. Mariæ, sicut ad nostrum publicum hactenus pertinuisse dignoscitur, ea videlicet ratione atque tenore ut tu et successores tui nihil ibi absque nostra vel successorum nostrorum data licentia facere seu stature de novo debeatis, B unde alia nostra regalia deteriorentur vel minuantur, et tinellam, de qua ob frequentiam et strepitum vendentium et ementium non modica injuria eidem S. matri Ecclesiæ sæpius inferebatur, ex eodem paradiso amovemus. Donamus quoque, et concedimus tibi, ac successoribus tuis in perpetuum Plateaticum quatuor apothecarum, quæ sunt in domo Joannis de civitate, et reditus considentium ac vendentium olera, et poma in ipso paradiso, sicut ad nostrum sacrum Beneventanum palatium pertinet. Decernimus ergo, et præsenti auctoritate sancimus, ut nulli omnino ecclesiasticæ vel sæculari personæ hanc nostræ largitionis seu concessionis institutionem infringere aut immutare liceat, sed omnia sicut præfixum est, illibata ac firma permaC neant. Hæc igitur statuta servantibus sit pax Domini nostri Jesu Christi; non servantibus autem sit anathema, et ignis præparetur æternus. E o Anacletus Cath. Eccl. episc. Ego Joannes episc. Portuen.

Ego Petrus presb. card. tit. S Marcelli.
Ego Crescentius presbyter cardinalis tit. SS. Apo-
stolorum.

Ego Amatus presb. card. tit. S. Eusebii.
Ego Matthæus presb. card. tit Equitii.
Ego Romanus S. Adriani card. diac.

Datum Beneventi per manum Matthæi S. R. E. presb. cardinalis et cancellarii, xII Kal. Novemb., indictione xv, anno Dominicæ Incarnationis 1136, pontificatus autem Domini nostri Anacleti II PP.

Ego Pandolphus eardinalis diaconus SS. Cosma D septimo. et Damiani martyrum.

Datum Beneventi per manum Saxonis, pontificatus anno Domini Anacleti secundi papæ.

XLIX.

Ad Roscimanum Beneventanum archiepiscopum. (Anno 1136, Oct. 21.)

JUGHELLI, Italia sacra. VIII, 21.] ANACLETUS episcopus, servus servorum Dei, venerabili fratri BENEVENTANO archiepiscopo, ejusque successoribus in PP.

Equitatis ordo exigit, et justitiæ ratio persuadet quatenus beati Petri fidelibus, qui in ejus assidue

L.

Privilegium pro monasterio S.Sophiæ Benevent ano. (Anno 1130-1137, Mart. 10.)

[Anecdota Uhelliana, 499.]

ANACLETUS episcopus, servus servorum Domini, charissimo in Christo filio abbati monasterii Sanctæ Sophiæ, salutem necnon apostolicam benedictio

nem.

Officii nostri nos hortatur auctoritas ad commiserationem Ecclesiarum ut ad eorum augmentum religiosorum virorum preces aduniamur, et quieti corum, quantum auxiliante Domino possumus, pro

videre. Proinde nos, dilecte in Domino fili Franco A juria et proditionem quam commiserat, juste et abbas venerab. monasterii Sanctæ Sophiæ virginis, tuas et congregationis commissæ ejusdem sacri monasterii preces fratrum de filiorum nostrorum consilio libenter admittimus, et vos pro quibus in Domini gratia possumus, sustentare curamus. Quamobrem apothecarum illarum et tabularum quæ juxta eas constituuntur in platea publica ad locum ubi tabulæ pictæ vocantur, octoginta scilicet denarios, quos Beneventanæ curiæ singulis annis persolvere debebatis, vobis atque Ecclesiæ vestræ ad luminaria accendenda remittimus atque damus, et apothecas easdem ab omni datione liberas vobis voluimus integras ac inviolatas manere, ita ut nec nostris nec successorum nostrorum temporibus de iis quidquam curiæ persolvatis, aut gravamen ullum ab eadem sustineatis.

Ega Anacletus Catholicæ Ecclesiæ episcopus.
Ego Matthæus presbyter ac card.

Ego Adefisus cardinalis S Agathæ,

Datum Beneventi vi Id. Mart.

LI.

Ex confiscatis Potifridi, perfidi comitis, bonis oppignerata molendina duo monasterio S. Sophiæ Beneventano restituit, acceptis Romanatis quadringentis, quos comes monasteriis crediderat.

(Anno 1135-1137, Mart. 21.) [Anecdota Ughelliana, 502.] ANACLETUS episcopus, servus servorum Dei, dilecto in Christo filio FRANCONI ahbati monasterii S. Sophiæ, quod intra Beneventanam urbem situm est, cjusque successoribus regulariter promovendis in perpetuum.

legitime ad manus nostras venerunt. Nos itaque hæreditatem monasterii nequaquam alienari volentes, charissimos filios nostros Franconem abbatem et Azzonem præpositum et Jo. decanum cæterosque ejusdem cænobii fratres per personam nostram aliosque fideles, ostros benigne convenimus, quatenus quadringentos romanatos, quos eis Potiferia accommodaverat, nobis persolverent, et pignus suum, prædicta videlicet molendina, insulam et hortum, ad opus monasterii colligerent; quod cum illis grave ac difficile admodum videretur, et perficere studiosus omnibusque modis subterfugerent, in plena adversus eos curia clamavimus atque clamari præcepimus, et secundum terræ consuetudinem fecimus B pignorari; ipsi tandem nequaquam rationi atque justicia contraires valentes, tam in nostra quam et in judicum se obtulerunt præsentia, quod ratio jubet exsecutari audita itaque petitione nostra, qua nos quadringentos romanatos ab eis qui vice Gofridi, sicut prælibatum est, una cum omnibus rebus et actionibus suis nobis deciderunt, legitime repetebamus et ipsi inficiari minime possent, concordantibus et consentientibus fere omnibus majoribus ac nobilioribus civitatis judicaverunt, judices, quod abbas et fratres molendina menasteriorum, insulam ct hortum quæ erant in pignore, recolligerent, et quadringentos romanatos absque aliqua notabili ambiguitate persolverent; quod utique judicium et monasterium a nobis effectui mancipatum est; nam illi jam dictam nobis pecuniam persolverunt, et nos eis molendina, insulam et hortum, quæ obpignorata tenebantur, ex integro restituimus, nullam in eis nobis aut etiam successoribus nostris seu alicui personæ querimoniam reservantes. Decernimus itaque ut nec Godefrido, nec illius hæredibus, vel alicui personæ ab eis submissæ vel aliquo modo substitutæ, neque per ipsarum chartarum exhibitionem, neque per repræsentandos testes, neque alio quocunque modo pecuniam ipsam vel pignus ob eam datum repetere, vel aliquam inde monasterio litem vel infestationem inferre liceat. Sin vero quispiam contra hoc securitatis decretum a nobis emissum quidquam facere attentaverit, centum libras denariorum Papiensium bonæ monetæ componat, medietatem vero sacro palatio nostro, et medietatem ipsi monasterio; et hoc nostrum tutationis decretum firmum semper illibatum que permaneat. Ad hæ vero apostolica auctoritate interdicimus, et perpetua sanctione firmamus, ut nullus omnino abbas, præpositus, sive decanus, vel aliqua ecclesiastica sæcularisve persona hæc quæ reddimus molendina, vel illa quæ idem monasterium habere in Ponticello seu apud aquam longam in pletum ponere vel oppignorare præsumat, et nullus princeps, nullus rector, nullus comes, seu vicecomes, civis seu etiam oppidanus seu rusticus, prædicta omnia molendina vel quæ intra ea sunt, atiquo modo auferre aut pignorare audeat, nisi nos et successores nostri

C

Si perseveranti culpæ debetur jure vindicta, ita fidelibus qui puro corde deserviunt, omni modo est adhibenda cautela. Constat siquidem Godefridum, quondam Rodfridi comitis Pizzica dæmonis filium, per hujus nostræ Beneventanæ civitatis proditorem adversus matrem suam sanctam Romanam Ecclesiam et personam nostram, cujus fidelitatem juraverat, et ligeum hominem fecerat, adeo nequiter et pessime deliquisse, quod judicio nostro filiique magnifici regis Romanorum quoque judicum. nostrorum Jandolphi, Dauferii et Benedicti, aliorumque nostrorum fidelium plurimorum, ac totius curiæ sententia de persona sua et omnibus rebus D tam mobilibus quam immobilibus apostolicæ sedi deciderit, et omnis actio, omnisque ratio, quæ ei in aliquo competebat, legitima ad nos transactione de venerit qui videlicet Godefridus quadringentos romanatos monasterio Sanctæ virginis Sophiæ accommodaverit, unde duo molondina ipsius monasterii quæ sunt ad pontem qui nominatur Leprosus, et unam insulam quæ est secus pontem majorem, et hortum foris prope portam Auream cum chartis ac munimentis earumdem hæreditatem in pignore detinebat, quæ utique molendina, insula et hortus una cum omnibus aliis pertinentiis prædicti Godefridi tam mobilibus quam immobilibus, propter per